ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΚΛΑΡΗ









Καλησπέρα σας , και ευχαριστούμε για το χρόνο που μας διαθέτετε για αυτήν την συνέντευξη,
 καθώς επιθυμία μας είναι να σας γνωρίσουμε καλύτερα.
Να σας ευχαριστήσω κι εγώ με τη σειρά μου για τη φιλοξενία στο blog σας!


Διαβάζοντας τη Χάγια  σαν αναγνώστρια μου ήταν πραγματικά επώδυνο. Ποια ήταν όμως τα 
δικά σας πιο έντονα συναισθήματα κατά την συγγραφή του βιβλίου σας;
Τα συναισθήματα που βίωσα κατά τη συγγραφή ήταν συναισθήματα  αγανάκτησης και αδικίας για τα όσα υφίστανται οι ήρωες του βιβλίου μου. Αλλά και συγκίνηση, θαυμασμό και υπερηφάνεια για την αγωνιστικότητα, την αξιοπρέπεια και τον αλτρουισμό,  με τα οποία αντιμετωπίζουν τις ανατροπές και τις αντιξοότητες της ζωής. 
 Το μεταναστευτικό στη χώρα μας έχει διχάσει τους Έλληνες. Ακόμα και πολλοί αναγνώστες δεν
 διαβάζουν βιβλία που έχουν ως κύριο θέμα τους μετανάστες και τις ιστορίες τους.
 Δεν φοβηθήκατε ότι ίσως το βιβλίο σας δεν έχει την ανταπόκριση που  θέλει ένας συγγραφέας 
γιατί το θέμα που πραγματεύεται είναι κόκκινο πανί για τη χώρα μας; 
Όταν άρχισα να γράφω τη Χάγια, δε σκέφτηκα την ανταπόκριση που θα είχε στο ευρύτερο κοινό. Θέλησα απλά  να δημιουργήσω  εκπαιδευτικό υλικό, που θα ευαισθητοποιούσε τους μαθητές μου σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα θέματα των προσφύγων. Το εκπαιδευτικό αυτό υλικό εξελίχθηκε στη νουβέλα «Χάγια», χωρίς ωστόσο να αλλάξουν  οι αρχικοί στόχοι και οι προσδοκίες μου.  Η ευαισθητοποίηση και η καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού αποτελούν  επιδιώξεις του βιβλίου μου  σε μια εποχή που το προσφυγικό διχάζει και που η επίλυσή του από τη διεθνή κοινότητα προβάλλει ως επιτακτική ανάγκη…

Θα μπορούσατε να πείτε ότι η Χάγια άλλαξε κάποιες πτυχές του εαυτού σας; 
Περισσότερο  ανέδειξε κάποιες λανθάνουσες πτυχές του εαυτού μου, παρά τις άλλαξε. 

Το βιβλίο σας είναι προϊόν μυθοπλασίας. Υπήρξε σχετική έρευνα πριν ξεκινήστε να το γράψετε; 
Αν ναι ήταν μία εύκολη η δύσκολη η έρευνα λόγω του θέματος του βιβλίου; 
Πράγματι, πριν ξεκινήσω τη συγγραφή, αλλά και κατά τη διάρκειά της,  διερεύνησα την ιστορία της Συρίας. Διάβασα μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν τη φρίκη του εμφυλίου πολέμου, που ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους και θυσίασαν αγαπημένα τους πρόσωπα στο ταξίδι της επιβίωσης και της ελπίδας.  Ήταν μια δύσκολη διαδικασία, αλλά και λυτρωτική παράλληλα…


Αν σας ζητούσα να βρείτε από το βιβλίο σας ένα κομμάτι που σας πόνεσε περισσότερο
 ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
«Χιλιάδες ερωτήματα βασάνιζαν τη σκέψη μου. Γιατί ο Θεός μας άφησε μόνους και αβοήθητους; Γιατί να μη ζούμε ειρηνικά στην πατρίδα μας; Γιατί οι άνθρωποι του τόπου μου να   ξεριζώνονται, να φυλακίζονται και να βασανίζονται; Γιατί να πρέπει να εξευμενίσουμε τούτη την αγριεμένη θάλασσα με εκατόμβες αίματος μικρών παιδιών; Σε τι έχουμε φταίξει και το πληρώνουμε τόσο ακριβά;» …..
                                          
          
 Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε μέσα από το βιβλίο σας στο αναγνωστικό κοινό που
 θα το διαβάσει;
Η ιστορία της Χάγια είναι η ιστορία που βίωσαν τόσο οι Σύριοι, όσο και οι Έλληνες. Είναι η ιστορία των τουρκοκρατούμενων  Ελλήνων, των Ελλήνων κατά  τη μικρασιατική καταστροφή, την κατοχή και τον εμφύλιο. Το μήνυμα που θέλω να περάσω μέσα από το βιβλίο είναι πως πρόσφυγας μπορεί να γίνει ο καθένας μας. Πως η αλληλεγγύη και ο σεβασμός στους ανθρώπους,  που δίχως να ευθύνονται  γνωρίζουν τη σκληρή πλευρά της ζωής, είναι υποχρέωση όλων μας. 

 Πιστεύετε ότι το βιβλίο σας μπορούμε να το δούμε ως θετική εικόνα του μέλλοντος; 
Θα μπορούσε να αποτελέσει μια θετική εικόνα για το μέλλον, αν συνιστούσε έναυσμα για προβληματισμό σχετικά με την ανοχή μας στη διαφορετικότητα…Αν συντελούσε στην αναθεώρηση στερεοτύπων και προκαταλήψεων μέσα από μια διαδικασία  αυτοκριτικής και αναστοχασμού…. Αν γινόταν  αφορμή για αλλαγή και  αυτοβελτίωση… Άλλωστε, όπως λέει και η Χάγια,  «μόνο αν καταφέρουμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας, θα μπορέσουμε να αλλάξουμε τον κόσμο».   
Όσο αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις ανθρώπων με διαφορετικό θρήσκευμα & εθνικότητα; 
Η αγάπη μπορεί να γεφυρώσει τις διαφορές των ανθρώπων ανεξάρτητα από καταγωγή, θρήσκευμα και εθνικότητα…
Γιατί επιλέξατε να ασχοληθείτε με αυτή την ιστορία και όχι με κάτι πιο "εμπορικό" που ίσως να είχε
 και μεγαλύτερη ανταπόκριση στο αναγνωστικό κοινό; 
Όπως σας είπα και πριν, το βιβλίο μου ξεκίνησε  ως εκπαιδευτικό υλικό για την ευαισθητοποίηση πρωτίστως των μαθητών και ύστερα της τοπικής κοινωνίας  σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους πρόσφυγες. Μέσα σε μια πολυπολιτισμική σχολική τάξη η άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, των στερεοτύπων και των προκαταλήψεων και  η επικράτηση της ισότητας και  της  κοινωνικής δικαιοσύνης αποτελούν αναγκαιότητα. Στα πλαίσια αυτά η εμπορικότητα του βιβλίου δεν αποτέλεσε κίνητρό μου.    
Τι είναι η Χάγια για εσάς; Τι αποκομίσατε από αυτό το βιβλίο σαν άνθρωπος και σαν συγγραφέας;
Η Χάγια για εμένα συμβολίζει τον  αγώνα του ανθρώπου για αξιοπρέπεια, ισότητα και ελευθερία. Αντιπροσωπεύει  τα παιδιά που αγωνίζονται να επουλώσουν τις πληγές και τα τραύματα που άφησε στην ψυχή τους ο πόλεμος. Τη γυναίκα που ωριμάζει μέσα από τις δυσκολίες και  διεκδικεί τη χειραφέτησή της.  Νομίζω πως, αν αναλογιστούμε τις  συνθήκες της ζωής όλων αυτών των ανθρώπων, μπορούμε να εκτιμήσουμε τις πραγματικές αξίες. 

 Ποιες είναι οι σκέψεις σας για το μεταναστευτικό στη χώρα μας και τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού
 πάνω σε αυτό το ζήτημα; 
Πιστεύω πως η Ελλάδα έχει επωμιστεί ένα δυσανάλογο βάρος όσον αφορά το μεταναστευτικό ζήτημα τη στιγμή που η Ευρώπη εθελοτυφλεί μπροστά στο δράμα και την αγωνία χιλιάδων ανθρώπων, οι οποίοι έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με το θάνατο. Σίγουρα η χώρα μας δεν μπορεί μόνη της να διαχειριστεί την μεταναστευτική κρίση. Ως εκ τούτου θεωρώ σε ένα βαθμό δικαιολογημένες τις όποιες  αντιδράσεις,  χωρίς αυτό να σημαίνει κατ' ανάγκη έλλειμμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.                                                     


Πιστεύετε ότι η λογοτεχνία θα γίνει γέφυρα που θα βάλει τέρμα στον ρατσισμό;
Ο ρατσισμός έχει βαθιές ρίζες μέσα μας, που δυστυχώς  βαθαίνουν όλο και περισσότερο. Η οικονομική κρίση και οι πρόσφατη συγκυρία που ζούμε  με τον covid 19 συντέλεσαν  στην αύξηση της ξενοφοβίας και υποδαύλισαν  τα θεμέλια της παγκοσμιοποίησης.  Ωστόσο, παρά τη δυσμενή συγκυρία,  η λογοτεχνία και η τέχνη γενικότερα μπορούν να αποτελέσουν εφαλτήριο για το μετασχηματισμό της ανθρώπινης κοινωνίας. Μπορούν  να γεφυρώνουν τις διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους ανεξάρτητα από φυλή, θρήσκευμα και καταγωγή. 

 Γράφοντας το τέλος στην ιστορία σας νιώσατε ότι κάτι άλλαξε μέσα σας; 
Ένιωσα περισσότερο αλληλέγγυα με όλους αυτούς τους ανθρώπους που υποφέρουν και βασανίζονται…
Έχετε γράψει δύο βιβλία ακόμα, τον Πολύβιο και την βιβλιοαπαγόρευση.
 Πείτε μας δυο λόγια για αυτά. 
Πρόκειται για ένα βιβλίο, ένα παραμύθι για παιδιά από τεσσάρων έως επτά χρονών,  που αφηγείται την ιστορία του Πολύβιου, του ποντικιού της βιβλιοθήκης. Ο Πολύβιος καταφέρνει να σώσει τη βιβλιοθήκη και την πόλη ολόκληρη από τον αυταρχικό δήμαρχο. Μέσα από την ιστορία του τα παιδιά εξοικειώνονται με έννοιες όπως η λογοκρισία, ο αυταρχισμός και η δημοκρατία, ενώ καλλιεργούν τη φιλαναγνωσία, την αγάπη για το βιβλίο και το διάβασμα. 
Παράλληλα με τη συγγραφή ασχολείστε με την ειδική αγωγή και εκπαίδευση και έχετε σπουδάσει
 στη φιλοσοφική σχολή Αθηνών. Μιλήστε μας για την ειδική αγωγή και εκπαίδευση… 
Πιστεύω πως όλοι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να επιμορφωθούν σε θέματα ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, ώστε να καλλιεργήσουν τις δεξιότητες εκείνες που είναι  απαραίτητες για την κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών των μαθητών τους. Καθώς η συμπεριληπτική εκπαίδευση και η ένταξη των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες  στο σχολείο της γειτονιάς κερδίζει συνεχώς έδαφος,  ο εκπαιδευτικός πρέπει να διαθέτει ειδικές γνώσεις και δεξιότητες, ώστε να μπορεί να χειριστεί τη διαφορετικότητα και τον πλουραλισμό της σχολικής τάξης, να μπορεί να μετατρέψει  την «ως είθισται», τυφλή διδασκαλία σε διαφοροποιημένη διδασκαλία για όλους τους μαθητές, που από θεατές και ακροατές θα αποτελέσουν ενεργούς συμμέτοχους της εκπαιδευτικής διαδικασίας. 
Ποια είναι η Μαρία πίσω από τη συγγραφέα και την εκπαιδευτικό; 
Δύσκολο να μιλά κανείς για τον εαυτό του… Μου αρέσει να κάνω συνεχώς καινούργια πράγματα, να μαθαίνω και να εξελίσσομαι…
Ποια αναγνώσματα ήταν εκείνα που σας άγγιξαν στην παιδική σας ηλικία; 
Τα βιβλία της Πηνελόπης Δέλτα, ο « Μάγκας», ο «Τρελαντώνης». Ο «Όλιβερ Τουίστ» του Κάρολου Ντίκενς… είναι βιβλία συνυφασμένα με τις παιδικές μου αναμνήσεις. 

Το μεγαλύτερο ταξίδι σας το έχετε κάνει γράφοντας ή διαβάζοντας;
 Προτείνετε μας τρία βιβλία που διαβάσατε τελευταία  και σας ενθουσίασαν.
Το μεγαλύτερο ταξίδι το έκανα διαβάζοντας… Μου άρεσαν η «Ουρανόπετρα», το «Γινάτι» και το «Κάποιοι δεν ξεχνούν ποτέ» του Γ. Καλπούζου.  
Ποιο είναι το μότο της ζωής σας;
Δεν υπάρχει κάποιο μότο για μένα. 
 Γράφετε κάποιο βιβλίο τώρα; 
Κάνω διορθώσεις πάνω σε ένα αλληγορικό παραμύθι που είχα γράψει παλιότερα με θέμα 
την αλόγιστη παρέμβαση του ανθρώπου στη φύση…
Τι να περιμένουμε από σας στο μέλλον; 
Να περιμένετε την έκδοση του παραμυθιού που σας ανέφερα…
Το τελευταίο δίμηνο ζήσαμε όλοι δύσκολες καταστάσεις, πιστεύετε ο εγκλεισμός εκτός από τα 
αρνητικά έχει κάποια θετική κατάληξη για το μέλλον της ζωής μας;
 Αν έπρεπε να δώσετε ένα μήνυμα από τις δικές σας εμπειρίες στη ζωή και στους αναγνώστες 
που θα σας διαβάσουν ποιο θα ήταν αυτό;
Το θετικό είναι αυτή η περιπέτεια μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε τις πραγματικές μας ανάγκες,
 να έρθουμε πιο κοντά με τον εαυτό μας και τους άλλους γύρω μας.
 Να ενδιαφερθούμε για τους ηλικιωμένους και τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, για τους ρομά
 και τους άστεγους… Να  εκτιμήσουμε την αξία μιας αγκαλιάς, ενός φιλιού, μιας βόλτας στη φύση… 
Να καταλάβουμε πως η ουσία της ζωής βρίσκεται στα απλά πράγματα. 

Σας ευχαριστούμε θερμά για αυτή την όμορφη κουβεντούλα.
 Ευχόμαστε δημιουργικότητα και πολλές όμορφες εμπνεύσεις στη ζωή σας.

Σας ευχαριστώ πολύ!!



 

Μαρία Μάγκλαρη

Η Μαρία Μάγκλαρη γεννήθηκε στην Τρίπολη. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στις “Επιστήμες της Αγωγής” στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Σήμερα παρακολουθεί το μεταπτυχιακό πρόγραμμα των πανεπιστημίων Πάτρας και Λευκωσίας “Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση” και εργάζεται ως φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Έργα της “Ο Πολύβιος και η Βιβλιοαπαγόρευση”.




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κριτική - Άποψη από Χ.Κουρουπάκη για το βιβλίο "Στα μούτρα σου!" του Μιχάλη Κατσιμπάρδη

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο "Ο Αγγελιοφόρος της Νίκης" του Γιάννη Πρίντεζη

ΔΕΛΤΥΟ ΤΥΠΟΥ

ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ