Κριτική - Άποψη από Εύα Μ. Κουτσούμπα για το βιβλίο "Αιχμάλωτος των 7 νάνων" του Νάσου Λαναρά




" Οι πράξεις μας έχουν το μέγεθος και την αξία που εμείς τους δίνουμε. Αλλιώς παραμένουν ασήμαντες και ταπεινές στα μάτια των άλλων."
Κατά καιρούς περνούν από τα χέρια μου πολλά αστυνομικά βιβλία, δολοφόνοι θύτες & δολοφόνοι θύματα, σπάνια όμως βρίσκω κάποιον δολοφόνο που να μην είναι το ίδιο πάνω κάτω πρότυπο με όλους τους υπόλοιπους. Σπάνια έως καθόλου.
Ο δολοφόνος μας λοιπόν σε αυτό το βιβλίο που στηρίζετε σε πραγματικά γεγονότα είναι αιχμάλωτος 7 μικρών, σημαντικών, τρομακτικών νάνων.
Ένας διαφορετικός, μοναχικός, ερημίτης, Καταραμένος δολοφόνος.
Ένας δολοφόνος με το σύνδρομο του Μεσιά.
Αυτός ο δολοφόνος έχει περάσει πολλά στην ζωή του, πολλά που τον έκαναν να κλειστεί στο καβούκι της ψυχής του.
Καταστάσεις που έδωσαν πνοή στο σκοτεινό κομμάτι του και άφησαν το φωτεινό να κείτεται νεκρό ντυμένο με τα σπάργανα της μακρινής όμορφης ζωής του.
Τρώγοντας γλυκό λοιπόν άγριο βυσσινάκι αρχίζει να κάνει την εξομολόγηση του σε έναν μοναχό.
Και εκεί αρχίζουν όλα να ανατρέπονται.
Και εκεί ξεκινά η αρχή του τέλους.
Ο Αιχμάλωτος των 7 νάνων είναι ένα βιβλίο πολυεπίπεδο.
Με μία ατμόσφαιρα μελαγχολική, σκοτεινή, παρουσιάζεται η ιστορία του βιβλίου, που στην ουσία είναι μια κατάθεση ψυχής, μία εξομολόγηση από εκείνες που δεν αντέχεις άλλο το βάρος της και ξελαφρώνεις ουρλιάζοντας τα πάθη και τους φόβους σου στο άπειρο με σκοπό να φτάσουν μακριά και να πετάξουν.
7 νάνοι. 7 φόνοι. 7 αμαρτήματα.
😈Μαμωνα.
😈 Ασμοδαίο.
😈 Λεβιάθαν.
😈 Μπέλφεγκορ
😈 Σαταν.
😈 Βελζεβουλ.
😈Αζαζελ.
Τα πιο θανάσιμα αμαρτήματα είναι η αρχή για να αλλάξει η ζωή του Ηρακλή.
Ντυμένος με το λευκό χιτώνιο του γίνεται ο πιο παρανοϊκός, διαστροφικός, καλλιτέχνης δολοφόνος.
Τα θύματα του δεν τα σκοτώνει, τα χειροτεχνεί  ζωγραφίζοντας τα.
Άλλωστε είναι ζωγράφος.
Και μέσα από αυτή του την αγάπη χειροτεχνεί  τα θύματα του.
Αφήνει το αποτύπωμα του πάνω τους όχι για να γίνει γνωστός στην Ιστορία των φόνων αλλά για να τον θυμούνται τα ίδια τα πτώματα.
Κάθε ένα πτώμα αντιστοιχεί και σε ένα αμάρτημα.
Όμως....
Το τελευταίο πτώμα είναι το πιο δύσκολο, τον δυσκολεύει πολύ.
Δεν βρίσκει το τρόπο να τον σκοτώσει, δεν μπορεί να βρει ποιος πίνακας του ταιριάζει.
Τα χρώματα του λιγοψυχούν μπροστά του.
Είναι ο πιο δύσκολος φόνος του.
Το πιο δύσκολο βήμα της ζωής του..
Τα στοιχεία που θα σε κάνουν να μην μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου είναι ο συνδυασμός τρόμου, αστυνομικού και εγκεφαλικά ψυχολογικού που δένουν το βιβλίο σε μία άρτια διαφορετική ιστορία
Δεν είναι από τα βιβλία που προσφέρουν αμείωτη δράση, ούτε κυνηγητό ή βίαιες καταστάσεις.
Άλλωστε τον δολοφόνο τον γνωρίζουμε από την αρχή. Το όμορφο σε αυτό το βιβλίο είναι ότι βλέπουμε πώς ένας άνθρωπος μπορεί να γίνει δολοφόνος.
Στην ουσία είναι ένα ψυχογράφημα δολοφόνου.
Είναι ένα βιβλίο που με χιουμοριστικό τρόπο, σαρκαστικό και αληθινό μας δείχνει πώς μπορεί ο άνθρωπος να ανατρέψει τα πάθη του και να τα κάνει πράξεις δικαιοσύνης.
Στα θετικά για μένα είναι οι πολύ ωραίες, ανατριχιαστικές σκηνές, tableau mort.
Το ότι ο κάθε φόνος στήνεται σύμφωνα με ένα πίνακα ζωγραφικής με κάθε ένα από τους αστικούς αρχαίους μας μύθους το κάνει ακόμα ποιο σκληρό, ευφυής και γοητευτικά έξυπνο.
Σίγουρα είναι ένα βιβλίο που αξίζει την προσοχή μας.
Σίγουρα είναι ένα βιβλίο που κάτι θα αποκομίσεις διαβάζοντας το.
Αρκεί να παίξεις Το τελευταίο φόνο.
Αρκεί να αντέξεις να γευτείς το τελευταίο από τα 7 θανάσιμο αμαρτήματα.
Αρκεί να αντέξεις να δεις πόσο σκληρή είναι η ψυχή ενός ανθρώπου.
Αρκεί να αντέξεις την πιο βασανιστική τιμωρία.
Αρκεί να αντέξεις να γίνεις ο αρχηγός των 7 νάνων.
Αρκεί να αντέξεις να γίνεις ο φονιάς των πιο σκληρών 7 νάνων.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΠΕΤΡΟΣ ΘΕΜΕΛΗΣ

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο "Προμελετημένα εγκλήματα" της Μιράντας Καλλιάνου

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο " Η φωλιά της αλεπούς" της Εύας Καραδημήτρη

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο " 18 μέρες μετά" της Σάρας Προφέτα