Κριτική - Άποψη από Εύα Μηλιά Κουτσούμπα για το βιβλίο "Φλόγα και Άνεμος" του Στέφανου Δάνδολου

Και η αυλαία ανοίγει. 

Εκείνη & εκείνος.

Η φλόγα & ο άνεμος.

Εκείνοι & ο έρωτας.

Εκείνοι & η ιστορία.

Εκείνοι & οι άλλοι.

Κυβέλη.!

"Το πεπρωμένο της ήταν η δόξα και ένας άντρας που θα έγραφε τη δική του ιστορία."

 

Η φλόγα.!

" Όλα όσα έζησε ήταν σαν μυθιστόρημα.

Ακόμη και ο ερχομός της  σε αυτόν τον κόσμο ήταν σαν μυθιστόρημα.

Ακόμη και ο τρόπος που εμφανίστηκε στους ανθρώπους"

Εκείνη.!!

Η γυναίκα μύθος.

Η μούσα του Θεού Έρωτα. 

Η γυναίκα που ερωτεύτηκε και  την ερωτεύτηκαν με πάθος.

Η γυναίκα που αγάπησε με όλους τους τρόπους. 

Η γυναίκα που δόθηκε  ψυχή & σώμα σε έναν έρωτα, σε έναν έρωτα αλήτη, σε έναν έρωτα τρελό μα και  απαγορευμένο. 

Σε έναν έρωτα που όλοι αναζητούμε στη ζωή μας.

Έναν έρωτα που την ελευθέρωσε και την έκαψε. 

Έναν έρωτα που έσβησε καθώς έπαψαν και οι ψυχές να αναπνέουν.

Γεώργιος.!

Ένας ποιητής της ζωής.

" Πάντα προσπαθούσε να  αποδεχθεί τη διαφορετικότητά των άλλων. 

Ακόμα και τις ιδεολογίες που απεχθανόταν πάσχιζε να τις καταλάβει.

Επειδή συμβολίζει ό,τι ακριβώς προσπαθούσαν να σβήσουν από το χάρτη.

Επειδή θέλησε μία κοινωνία χωρίς δεσμά.

Έναν κόσμο Ελεύθερο"

" Ήταν άνεμος.

Ο άνεμος σε μεθάει, φαντάζει υπέροχος, σαγηνευτικός και μυστηριώδης. Αλλά δεν γίνεται ποτέ απόλυτα δικός σου."

Εκείνος.!

Ένας άντρας. 

Ένας μύθος.

Ένα σύμβολο ζωής σε εποχές που τρομάζουν.

Μία ελπίδα στις βουβές κραυγές του κόσμου.

Ένας άντρας που μισήθηκε και αγαπήθηκε.

Ένας άντρας ηγέτης που τον "σκότωσαν" αλλά δεν κατάφεραν να σκοτώσουν την ψυχή του.

Ο Έρωτας.!!

" Και μ' αγάπησες.

Τι ωραία που ήταν από την αρχή!

Από την πρώτη στιγμή  η αγάπη σου πως έλαμψε άξαφνα  στα μάτια μου σαν ήλιος και με θέρμανε. Και με ζάλισε το δυνατό, το απότομο φως. Η αγκαλιά σου ήταν ολάκερη ανοιχτή και με προσκαλούσε: 

Μικρόψυχε, δειλέ, έλα! Και ήρθα, αγάπη μου.

Είμαι δικός σου!

Και από τότε ζω  μέσα σε μάγια. Σε μέθη"

Πώς μπορεί  ένας έρωτας τυπωμένος σε λέξεις να σε γεμίζει τόσα συναισθήματα, τόσες εικόνες;

Ένας έρωτας μοναδικός.

Ένας έρωτας μελαγχολικός, ένας έρωτας αληθινός, ζωντανός ακόμα και στο σήμερα.

 

Έναν έρωτα που τον αισθάνεσαι, έναν έρωτα που τον βιώνεις, τον ποθείς, τον ζηλεύεις.

Έναν  έρωτα που τον έχεις ανάγκη.

Νιώθεις ότι μέσα από αυτό τον έρωτα αποζητάς διψασμένα τα "σε αγαπώ" που έμειναν ακίνητα πιόνια στο χρόνο.

 Εκείνα τα  "Σε αγαπώ" που χάθηκαν  σε στιγμές και ξεγλίστρησαν σαν  άμμος  από τα δάχτυλά της ψυχής μας.

Τον έρωτά της φλόγας και του ανέμου.

Τον έρωτα του  πάθος και  του πόλεμου.

Εκείνοι & η ιστορία.

" Μία ζωή η ίδια ιστορία. Βία, πάθη και Έλληνες να σκοτώνουν Έλληνες.

Η Ελλάδα τώρα. Η Ελλάδα τότε. Αίμα. Δικτατορίες. Εμφύλιοι σπαραγμοί."

Η χούντα.

Μία λέξη,  μία μεγάλη ιστορία.

Αλήθειες και ψέματα που βασίστηκαν πάνω της.

Γεγονότα που συγκλονίζουν ενώ ταυτόχρονα σε κάνουν  να αισθάνεσαι δέος και απόλυτο τρόμο.

Ίσως ξεφυσάς ανακουφισμένος που δεν έζησες εκείνη την εποχή.

Η ιστορία αρχίζει πάντα με ελπίδα και τελειώνει με αίμα.

Και όμως πάντα στο τέλος μένει το κλαδί της ελιάς και μια σημαία να την κρατούν ματωμένη μα ελεύθερη και όχι πολιορκημένη.

Ματώνουν οι ψυχές για τα ιδανικά τους.

Και εσύ που κατοικείς στο σήμερα, αισθάνεσαι δέος, που έστω και μέσα από ένα βιβλίο γίνεσαι βουβός μάρτυρας αυτών των γεγονότων, εκείνης της εποχής που δεν είναι μακρινή.

Σεβασμός, ανατριχίλα, συγκίνηση, πένθος μα και περηφάνια  για εκείνους που πάλεψαν για σένα.

Μπήκαν στη μάχη με ασπίδες τα ιδανικά τους  και όπλα τις αξίες τους, με όνειρο να φτάσουν στο τέρμα για να αγγίξουν το δώρο, την ελευθερία.

Εκείνοι μόχθησαν, μάτωσαν και πόνεσαν, για να ζήσουμε εμείς ελεύθεροι πατώντας στη γη μας. Στο χώμα που εκείνοι άφησαν την τελευταία τους πνοή.

" Μόνο ένας έρωτας μπορεί να αφυπνίσει τη κοιμισμένη ψυχή.

Και μόνο ένας θάνατος μπορεί να αφυπνίσει μία κοιμισμένη κοινωνία.

Ο έρωτας τους.

Η ζωή τους.

Οι ψυχές, οι φοβίες τους.

Το πάθος τους.

Διαβάζοντας το βιβλίο νιώθεις να ολοκληρώνεσαι από αυτό τον έρωτα.

Ένας έρωτας εμπνευστής του τότε και του σήμερα.

Αν και το βιβλίο στηρίζεται στον έρωτα της μεγάλης ηθοποιού και του τότε πρωθυπουργού ( Κυβέλη & Γ. Παπανδρέου), 

μέσα στις λέξεις και τις σελίδες του υμνεί τις γυναίκες.

Τις γυναίκες για το πάθος, τον έρωτα και την αγάπη που αποζητούν στην ζωή τους.

Τις κάνει να ανακαλύπτουν το άλλο κομμάτι του πάθους, το πάθος που σκοτώνει και λυτρώνει.

Το πάθος του έρωτα.

Του σαρκικού και του σαρκοφάγου.

Το πάθος της ζωής και του θανάτου.

" Φλόγα και άνεμος."

Ανοίγοντας τις σελίδες του βιβλίου νιώθεις ότι από την πρώτη σελίδα ταξιδεύεις σε έναν άλλο κόσμο.

Το βιβλίο μοιάζει με παλιό ημερολόγιο. 

Ένα ημερολόγιο που σου ανοίγει παράθυρο σε έναν διαφορετικό κόσμο, σε μια διαφορετική ζωή.

Ξεκινάς την ανάγνωση και νιώθεις ότι είσαι στο θέατρο, η αυλαία ανοίγει,  και εσύ απολαμβάνεις το δικό σου ντεμπούτο στη σκηνή του δέους, της πληρότητας, της σαγήνης. 

Το πεπρωμένο σου με την ιστορία.

Βλέπεις, αγγίζεις, θαυμάζεις, συγκίνησε από τους ανθρώπους, που  πάτησες πάνω στα δικά τους ματωμένα  ίχνη για να  εξελιχθείς ως άνθρωπος.

Με τα δικά τους ιδανικά σύμβολο για τα δικά σου βήματα στη ζωή.

Η γραφή  σε παρασέρνει, φινετσάτη, αισθαντικά λυρική σε βάζει απόλυτα στο κλίμα της εποχής κάνοντας σε να νιώθεις και εσύ ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας.

Στο τέλος σου μένει μία γλυκιά γεύση στα χείλη από τα αρώματα, τις εμπειρίες, τις ζωές, τις εικόνες που μόλις άφησες πίσω σου.

Με πόνο ψυχής όμως και με δάκρυα στα μάτια.

Ένα βιβλίο - αριστούργημα που σε εμπνέει για την ίδια την ζωή.

Για την πατρίδα.

Για τους έρωτες.

Για τα συναισθήματα.

Γιατί όπως είπε κάποτε η μεγάλη Κυβέλη Ανδριανού:

Η μοναδική μας πατρίδα είναι οι άνθρωποι που αγάπησα με πάθος.

Όπως εκείνη τότε, όπως εμείς σήμερα.

Και η αυλαία έπεσε.!