Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο "Ο παράξενος χειμώνας του Παύλου Ζήτα" της Θεοδώρας Τζόκα

Η ιστορία του Παύλου Ζήτα ξετυλίγεται σε ένα όμορφο και συνάμα  μυστηριώδη χειμωνιάτικο περιβάλλον. Ένα απομονωμένο καταφύγιο , που τον οδηγεί να έρθει αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό, με το παρελθόν του και τα λάθη του.

Η συγγραφέας μέσα από την γραφή της, μας ταξιδεύει σε έναν κόσμο μυστηρίου, μέσα από μια αινιγματική και απόκοσμη ατμόσφαιρα, γεμάτη αγωνία και συνεχείς ανατροπές.

Οι χαρακτήρες του βιβλίου , άνθρωποι γεμάτοι πάθη και ιδιαιτερότητες, με έξυπνους διαλόγους και οι περιγραφές των τοπίων όσο και οι δεισιδαιμονίες των ανθρώπων της περιοχής , δημιουργούν φόβο και  ένα ζοφερό σκηνικό σαν ταινία θρίλερ.

Ο κεντρικό χαρακτήρας του βιβλίου, είναι ένα άνθρωπος γεμάτος αδυναμίες, έντονη ροπή στον αλκοολισμό,  καταθλιπτικός, βρίσκεται εκεί  προσπαθώντας να ανασυντάξει την προσωπική όσο και την επαγγελματική του ζωή.  Μέσα στο καταφύγιο νιώθει πως ζει σε έναν κόσμο εφιαλτικό, που το κακό όσο και το υπερφυσικό καιροφυλακτούν ανά πάσα στιγμή.

Μέσα από μια σαγηνευτική πλοκή, το τρομακτικό περιβάλλον ξεδιπλώνεται ένας γρίφος κάνοντας  μας  συμμέτοχους στην ιστορία.

Μέσα σε ένα επικίνδυνο κλοιό βρίσκεται ο κεντρικός ήρωας , που αναρωτιέται που ξεκινάει η παράνοια, έχοντας χάσει το συναίσθημα της λογικής ;  Ποια τα όρια της πραγματικότητας  και ποια της φαντασίας;

Οι ήρωες αντιμέτωποι με την φιλοδοξία τους, τον έρωτα δίχως αντίκρισμα, την δίψα για εκδίκηση, την απληστία οδηγούνται σε ακραίες πράξεις, δείχνοντας μας την αθέατη πλευρά της ψυχής τους.

…..«Έτσι είναι ο άνθρωπος. Πλάσμα της συνήθειας. Ακόμη και στην κόλαση να τον βάλεις, κάποια στιγμή θα συνηθίσει θα του αρέσει κιόλας.»

Η συγγραφέας μου  κράτησε  αμείωτο το ενδιαφέρον με τις απροσδόκητες εξελίξεις της ιστορίας και ένας έντονος προβληματισμός μου δημιουργήθηκε  για τις αδυναμίες και τις αμαρτίες μας που κάποια στιγμή όλοι θα πρέπει να πληρώσουμε.

Άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο γιατί καλώς ή κακώς όλα εδώ πληρώνονται.