Μέσα από την ποίηση της Ζωής Δικταίου, λέξεις, σκέψεις και συναισθήματα ρέουν σαν το γάργαρο νερό. Η ποιητική συλλογή «Αύριο, αφή αλμύρας λέξεις», σαν βάλσαμο γιατρεύει την ψυχή μας . Μας παρασύρει με τον λόγο της και μυριάδες συναισθήματα μας κατακλύζουν. Πόνος, φόβος, έρωτας, μοναξιά, απώλεια. Πάντα γύρω τους , μέσα τους η Αγάπη στέκει φρουρός στην ζωή… Τόσο στο κεφάλαιο «Αλμύρα και φως», όσο και στο κεφάλαιο «Καίω την αγάπη στ’ άστρο σου», οι λέξεις μας ταξιδεύουν στην θάλασσα, ευωδιάζουν σαν τα λουλούδια την Άνοιξη, μας παρασύρουν με έναν άνεμο, με ένα παιχνίδισμα της φύσης, σε μια αναμέτρηση με τον χρόνο με μνήμες άλλων εποχών. Μαντήλι ακριβό η μνήμη, λιτανεία ψυχής τα στοιχειά της φύσης. Αναμέτρηση με τον χρόνο, η δύναμη της Αγάπης. …« Να μην διψάσεις το φιλί ίσκιος να μην σε αγγίξει να πέφτει ζάχαρη η ζωή κανέλα η θύμηση της ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου