Κριτική - Άποψη από Εύα Μηλιά Κουτσούμπα για το βιβλίο "Ο Κλέφτης των Μυστικών" του Γιάννη Μπότση

 Η αλήθεια είναι ότι τα ιστορικά βιβλία δεν είναι στις προτιμήσεις μου, αναζητώ σπάνια και συνήθως από συγκεκριμένους συγγραφείς. Είχα ανάγκη όμως για κάτι διαφορετικό και έτσι αποφάσισα να διαβάσω τον κλέφτη των μυστικών.

Λίγο πολύ όταν διαβάζω ένα ιστορικό μυθιστόρημα γνωρίζω  ότι δεν θα βρώ πολλές διαφορές από άλλα βιβλία του είδους. Συνήθως στη συγκεκριμένη κατηγορία λογοτεχνίας έχει ένα συγκεκριμένο μοτίβο που διαφοροποιείται ελάχιστα κάθε φορά.

Αυτή τη φορά όμως το μυθιστόρημα που διάβασα ήταν πολύ διαφορετικό από κάθε άλλο ιστορικό που έχω διαβάσει.

Ο κλέφτης των μυστικών είναι ένα διαφορετικό ιστορικό μυθιστόρημα.

Υπάρχουν τα ιστορικά στοιχεία που συναντάμε σε  κάθε ιστορικό μυθιστόρημα, τα γεγονότα που σημάδεψαν την πατρίδα μας και όχι μόνο, όμως ο συγγραφέας εμβαθύνει περισσότερο στους ανθρώπους, στο συναίσθημα, στις πράξεις και στη ζωή  πίσω από τις πληγές.

Ο πόλεμος, η πείνα, ο φόβος και ο τρόμος για το αύριο είναι ένα γαϊτανάκι πού είναι η αφετηρία για το ταξίδι του Άρη, της Μαρίζας, του Κώστα , της Ρουθ και του Γερμανού Μπάουερ.

Έλληνες, Εβραίοι και Γερμανοί.

Έναν κόσμο διαφορετικό πρεσβεύει ο καθένας τους.

Ο ένας πρεσβεύει τον πόλεμο.

Οι άλλοι την αγάπη και την πίστη και την Ελευθερία.

Και η Ρουθ την Ελπίδα για ζωή.

Ο κλέφτης των μυστικών είναι ένα βιβλίο που μιλάει για τον πόλεμο.

Όχι τον πόλεμο που γίνεται με όπλα και σφαίρες, Όχι, εκείνον που αφήνει άψυχα κορμιά στο πέρασμά του.

Όχι τον πόλεμο για να κατακτηθούν εδάφη.

Μίλα για τον πόλεμο της ψυχής.

Μίλα για τον πόλεμο των συναισθημάτων.

Μιλά για τον πόλεμο των θέλω & των πρέπει.

Είναι ένα μυθιστόρημα που μιλάει για την αντίσταση, αλλά έχει άλλη χροιά η αντίσταση σε αυτό το βιβλίο.

Η αντίσταση της καρδιάς.

Η αντίσταση που δεν έχει λογική.

Την αντίσταση στον πόλεμο που οι άνθρωποι δεν γίνονται ρομπότ, που οι άνθρωποι έχουν συναισθήματα.

Μία άλλη οπτική ενός πολέμου που όλοι την έχουμε διαφορετική στο μυαλό μας.

Το βιβλίο αυτό ξεχειλίζει από αγάπη, από συναισθήματα, από πόνο και έρωτα.

Στο πέρασμα των σελίδων του αφήνει ματωμένα ίχνη των ψυχών, αφήνει ίχνη από πληγωμένους ανθρώπους.

Ανθρώπους που δεν θέλησαν να παίξουν αυτό το παιχνίδι, και προσπαθούν να είναι διαφορετικοί  μέσα στο κοστούμι που άλλοι τους έραψαν χωρίς να καταλαβαίνουν ότι τους πνίγει το ρούχο αυτό.

Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να σταθεί στο σήμερα.

Στο σήμερα που ζούμε τον πόλεμο της διαφορετικότητας, ζούμε τον πόλεμο των εθνικοτήτων, ζούμε τον πόλεμο της μετανάστευσης.

Είμαστε κλεισμένοι σε ένα καλούπι σκέψεων και ιδεολογίας που άλλοι έφτιαξαν για μας, που δύσκολα σπάει στον αιώνα που ζούμε.

Και όταν σπάει είναι κατακριτέο, από τον περισσότερο κόσμο.

Κάπως έτσι είναι και η σχέση του μικρού Άρη και του Γερμανού Μπάουερ.

Δύο άνθρωποι με διαφορετικές στρατηγικές, δύο άνθρωποι που πρεσβεύουν κάτι εντελώς διαφορετικό, κι όμως έχουν κάτι κοινό, ο καθένας παλεύει για τα ιδανικά της ψυχής του.

Δύο άνθρωποι που σαν εχθροί ενός πολέμου, ο καθένας παλεύει για την πατρίδα του, αν τους έβαζες απέναντι και τους έδινες από ένα όπλο στο χέρι θα αστόχουσαν, γιατί κανείς από τους δύο δεν έχει τη δύναμη να χτυπήσει την αγάπη, την ανιδιοτελή ατόφια αγάπη, την αγάπη που βγαίνει από τα τρίσβαθα στα τα της καρδιάς, την αγάπη για τον συνάνθρωπό, για το συνάνθρωπο που δεν έχει σημασία το χρώμα του, που δεν έχει σημασία το έμβλημα που φοράει στη στολή του, και ούτε σε ποιον Θεό πιστεύει.

Γιατί για αυτούς έχει σημασία ο άνθρωπος πίσω από κάθε τι που τον περιβάλλει.

Πίσω από τη μάσκα που ζωγράφισαν άλλοι στο κορμί και στη ψυχή τους.

Τόσο διαφορετικοί και τόσο ίδιοι άνθρωποι.

Δυο εχθροί που αναμετριούνται με όπλα άσφαιρα γιατί στην καρδιά τους έχουν την ελπίδα.

Από την άλλη όμως δείχνει και την ανδρεία που κρύβει ο άνθρωπος μέσα του.

Όπως ο μικρός Άρης και η Ρουθ.

Δύο παιδιά που αψήφησαν το φόβο, και πάλεψαν για τα ιδανικά της ψυχής τους.

Ο μικρός Άρης ένα παιδί 11 χρονών χωρίς να φοβάται, με σύμμαχο του την Ελπίδα και το θάρρος βάζει τον εαυτό του σε μία δύσκολη περιπέτεια παλεύοντας για την πατρίδα του, τους ανθρώπους που αγαπάει και την Ελευθερία.

Δίνοντας μάθημα σε όσους διαβάσουν την ιστορία του, ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αρκεί να έχεις θέληση.

Και η μικρή  Εβραία Ρουθ δίνει το δικό της αγώνα για να ζήσει ελεύθερη & όχι κυνηγημένη.

Όμως ο κάθε ήρωας αυτής της ιστορίας παλεύει με κάτι.

Κάποιοι με την ψυχή τους, άλλοι με τις αναμνήσεις και τον πόνο που τους φέρνει δάκρυα στα μάτια και άλλοι με τις αντοχές παρά τις απώλειες της ζωής τους.

Γιατί στη ζωή πρέπει να παλεύεις όχι μόνο για την Ελευθερία της πατρίδας σου, αλλά για να φτιάξεις ένα καλύτερο κόσμο.

Γιατί για να φτιαχτεί ένας όμορφος κόσμος πρέπει όλοι να μας βάλουμε ένα μικρό λιθαράκι.

Ο συγγραφέας Γιάννης Μπότσης χτίζει ένα ιστορικό συναισθηματικό μυθιστόρημα, με απλή, μεστή, σκληρά ανθρώπινη γραφή, δίνοντας στην ιστορία μία άλλη πνοή και μία διαφορετική υπόσταση στα έως τώρα γεγονότα που γνωρίζουμε από άλλα βιβλία και από στόμα σε στόμα, και από μαρτυρίες ανθρώπων που την έζησαν.

Δίνει μία διαφορετική χροιά στην κατοχή, δίνει εκείνη την ανθρώπινη πινελιά που λείπει συνήθως από τα βιβλία που καταπιάνονται με τα ιστορικά γεγονότα της χώρας μας.

Παραθέτει την αλήθεια πιο ρεαλιστικά, την ανθρώπινη αλήθεια πίσω από κάθε βομβαρδισμό, πίσω από κάθε θάνατο, πίσω από κάθε βασανιστήριο, πίσω από κάθε φόβο.

Δίνοντας μία πινελιά Ελπίδας για το  τότε και τώρα.

Ο κλέφτης των μυστικών είναι ένα διαφορετικό ιστορικό μυθιστόρημα που θα πρέπει να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη, διότι είναι ένα μάθημα οι λέξεις του για κάθε άνθρωπο, για κάθε χώρα και για κάθε γενιά.

Είναι ένα βιβλίο ορόσημο για την διαφορετικότητα, την ομορφιά της ψυχής, και την αγάπη  που μπορούμε να βρούμε στους ανθρώπους ακόμα και αν είμαστε οι μεγαλύτεροι εχθροί.

Διαβάστε το..!!