Κριτική - Άποψη από Εύα Μηλιά Κουτσούμπα για το βιβλίο "Το φως που χάνεται" του Stuart Macbride


Ο Stuart MacBride και ο αγαπημένος μου απόκληρος  λύκος, Λόγκαν ΜακΡει ξαναχτυπούν.

Τους γνώρισα μέσα από τον ψυχρό γρανίτη και τους αγάπησα , με το φως, που χάνεται.

Ο Macbride έχει ένα μαγικό τρόπο να δίνει στις ιστορίες του, στοιχεία, συναισθήματα, βία, ρεαλισμό, black χιούμορ, ανατροπές, ατμόσφαιρα και μικρές ανατριχιαστικές μπουκιτσες διαστροφής, που σε παρασέρνουν στα άδυτα της κρύας και υγρής   Σκοτίας, που σε συνδυασμό με τη γραφή τού, χάνεσαι μέσα στον λαβύρινθο των σελίδων τού.

Σε αυτό το μυθιστόρημα το δεύτερο κατά σειρά ο Λόγκαν ΜακΡει, ο απόκληρος Λάζαρος έχει μια πραγματική δύσκολη εβδομάδα. Και κάπου εκεί ξεκινά το παιχνίδι. Το παιχνίδι του θανάτου και της διαστροφής.

 

Το φως, που χάνεται είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, που εστιάζει σε πολλές παράπλευρες ιστορίες.

 

📝 Πολλές αστυνομικές έρευνες. Πού όμως συνδέονται μεταξύ τους.

 

📝 Πολλά πρόσωπα, που το καθένα παίζει τον ρόλο του  σε ένα διαφορετικό έγκλημα.

 

📝 Ναρκωτικά, πορνεία, μαφία, φωτιές, που σκοτώνουν  & πρόσωπα της νύχτας είναι αυτά, που χτίζουν την αστυνομική πλοκή.

 

📝 Ομάδες αστυνομικών, που φέρνουν στην επιφάνεια την αληθοφανή πλευρά τους.

Την κούραση, τα νεύρα, τον θυμό και την εξάντληση.

 

📝 Ένας Λόγκαν ΜακΡει έτοιμος να καταρρεύσει προσπαθώντας να αναδυθεί από τις στάχτες του για ένα λάθος, που έπραξε. Μεταβιβάζεται στους χαμένους και νιώθει και ο ίδιος χαμένος , παλεύει να γίνει ο αρχηγός της αγέλης του, ο  λύκος και όχι το πρόβατο, που όλοι θέλουν να θυσιάσουν στο όνομα της σταδιοδρομίας τους.

 

 

📍 Ατμόσφαιρα & πλοκή.

 

Υγρή, κρύα, σκοτεινή μελαγχολική και λασπώδης,  κινηματογραφική ατμόσφαιρα του βιβλίου.

Κουβάρι στις επιθυμίες της γίνεται ο αναγνώστης.

Σε καίει, σε ανατριχιαζει σε κάνει να κρυώνεις και από την άλλη να πέφτεις στις λάσπες για, να "αγγίξεις" και αισθανθείς τη μαγεία της.

Ασκεί επιρροή πάνω στον αναγνώστη και σε συνδυασμό με την πλοκή και τη ροή της ιστορίας δίνουν ένα μίγμα δυνατής αστυνομικής ιστορίας.

 

 

📍 Ανατροπές και αγωνία.

 

Η αγωνία για την εξέλιξη των πράξεών των ηρώων ή ακόμη για τις εκβάσεις της τροπής, που έχουν πάρει οι καταστάσεις είναι πολύ δυνατότερα από τις ανατροπές στο δεύτερο βιβλίο της σειράς.

Όχι ότι δεν έχει ανατροπές.

Υπάρχουν και είναι διάχυτες αλλά θεωρώ ότι δεν έχουν τη δεινότητα που είχε στο πρώτο του βιβλίο, εκτός βεβαίως  από τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου.

 

 

📍 Δράση.!

 

Και όλο το ρεζουμε της ιστορίας είναι στη δράση της.

Είναι το πιο δυνατό χαρτί της ιστορίας.

Η αδρεναλίνη χτυπά κόκκινο.

Κινηματογραφική.

Γρήγορη και ρεαλιστική.

Ειδικότερα θα σταθώ στο κομμάτι της παρακολούθησης, που είναι τόσο αληθοφανής.

Είναι σαν να μεταφέρεσαι σε έναν κινηματογράφο ή σε μια πραγματική αστυνομική έρευνα.

 

📍 Βία και συναισθήματά.

 

Ο Macbride έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο να παρουσιάζει τη βία στα βιβλία του.

Είναι ωμή όμως από την άλλη σε συνδυασμό με το black χιούμορ του και τη γραφή τού νιώθεις ότι διαβάζεις σκληρή μαύρη κωμωδία.

 

Ίσως για αυτό μου αρέσει τόσο πολύ ο συγκεκριμένος συγγραφέας.

Και από την άλλη το συναίσθημα δε λείπει.

Ο έρωτας, ο πόνος, ο θυμός και η εκδίκηση.

Σε όλες τις εκβάσεις του.

 

Το φως, που χάνεται δεν μπορώ να πω ότι είναι από τα πιο δυνατά αστυνομικά μυθιστορήματα, που έχω διαβάσει. Όμως, έχει ένα δικό του τρόπο να σε καθηλώνει στις σελίδες του.

Στην ουσία με αυτό το βιβλίο πέρα από το κομμάτι των φωνών και των αστυνομικών ερευνών, θεωρώ ότι ο συγγραφέας θέλησε να δείξει τις διαπροσωπικές σχέσεις μέσα στο αστυνομικό σώμα.

Την ιεραρχία και την εκμετάλλευση, που ασκούν κάποιοι για, να γίνουν οι ήρωες και να λάβουν μια προαγωγή πατώντας επί πτωμάτων.

 

Εγώ απόλαυσα και αυτό το βιβλίο, που πιστεύω ότι είναι μια ανάπαυλα για, να ταράξει τα νερά με τη νεκρή σάρκα.

 

Υπάρχουν χίλιοι λόγοι για, να διαβάσει ένας αναγνώστης τον Stuart MacBride, εγώ θα προσθέσω άλλον έναν.

Αν θέλεις να γίνεις χορτοφάγος ήρθε η στιγμή να ανοίξεις ένα βιβλίο του και να βυθιστείς στις σελίδες του.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι & θα το απολαύσεις αλλά και από την άλλη κρέας δε θα ξανά δοκιμάσεις.

 

Γιατί ο Macbride τα έχει όλα..!


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο " Το υπόγειο στην οδό Ήρας 12" της Πασχαλίας Τραυλού

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο " Καλντερίμι- 99 χρόνια στη Σαλονίκη" του Γιάννη Καλπούζου

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο "Οι τρεις άσοι" της Λένας Μαντά

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο "Ο χορός της μέλισσας" του Πάνου Ιωαννίδη