Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο "Ο Προσκυνητής" της Μαρίας Σκαμαγκά


 

«Ο Προσκυνητής» , το νέο βιβλίο της Μαρίας Σκαμαγκά, ξεδιπλώνει μέσα από τις σελίδες του μια ιστορία πλημμυρισμένη από έρωτα.

Ένας έρωτας μεγάλος, που δεσπόζει στον χώρο και τον χρόνο. Ένας έρωτας ανίκητος που δεν δειλιάζει ούτε μπροστά στον θάνατο.

Ένας ταξιδιώτης με κινητήρια δύναμη τον έρωτα, περιπλανιέται ανάμεσα σε τόπους. Πιστός ακολουθεί το μονοπάτι που θα τον οδηγήσει στον τελικό του στόχο. Να συναντήσει το άλλο του μισό.

Προσκυνητής ,περιπλανώμενος σε ένα μακρύ ταξίδι στην αυτογνωσία και την αναζήτηση της αλήθειας. Ένας Κοσμικός  ταξιδευτής στο αιώνιο ποτάμι της ζωής, μέσα στο χρόνο και στην μνήμη της ψυχής.

Μια μυστηριακή γνώση που αναγεννιέται σε εποχές διαφορετικές, με καράβι την ψυχή.

Στο νησί της Σάμου, με την πλούσια ιστορία, έχει πλεχτεί ένα γαϊτανάκι  γεμάτο συναισθήματα και το παρελθόν συναντάει το παρόν…

Ένα νησί «σημαδεμένο» από την παγκόσμια μορφή του πνεύματος, τον Έλληνα φιλόσοφο και μαθηματικό Πυθαγόρα. 

Η συγγραφέας, παντρεύει τις διδαχές του Πυθαγόρα περί του μυστικού της αιωνιότητας, της μετενσάρκωσης, της αναγέννησης της ψυχής, με έναν έρωτα τόσο δυνατό που ζει αέναα στο χρόνο, μέχρι να έρθει η κατάλληλη ώρα να συναντήσει το άλλο του μισό.

Η ψυχή έχει μνήμη, αναγνωρίζει και θυμάται την δίδυμη ψυχή της και κάθε φορά που ξαναγεννιέται την αναζητεί.

Μια ιστορία αιώνιας αγάπης και αναζήτησης της δίδυμης ψυχής.

Ψυχές και καρδιές που έζησαν στο παρελθόν, γίνονται προσκυνητές, αναζητούν στο βάθος του χρόνου , τον έρωτα τους.

Ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, σαν ψίθυρος ανασαίνει η φλόγα ενός μεγάλου έρωτα.

Στο διάβα του χρόνου, μισοί έρωτες, μισές καρδιές προσμένουν την ολοκλήρωση.

Με φόντο το ονειρικό νησί, αναγεννιέται ξανά και ξανά ο ίδιος έρωτας. Το σύμβολο της αθανασίας , κρυμμένο στους αιώνες…

Ένα περιδέραιο με επτά ρόδια, μαρτυρά την βαθιά αληθινή αγάπη πέρα από το χρόνο.

Ρόδι, σύμβολο προαιώνιο της καλοτυχίας,  συνοδεύει συμβολικά την ανθρώπινη παρουσία στη Γη.

…«Δεν ήταν ένας έρωτας. Ήταν τρεις φλογεροί έρωτες. Αυτός ο έρωτας ήταν προδοτικός. Δεν ήταν λευκός σαν το χιόνι, είχε το πορφυρό χρώμα του ροδιού. Αυτός ο έρωτας δεν άνθισε, υψώθηκε σαν την πλημμυρίδα και παρέσυρε. Αυτός ήταν ο τρίτος έρωτας. Ο έρωτας του αίματος.»….

Οι κεντρικοί χαρακτήρες της ιστορίας, μέσα  από την δική τους οπτική  αφηγούνται  και ξεδιπλώνουν  τα συναισθήματα τους.

Πόνος, έρωτας, θάνατος, αναγέννηση.

Ακολουθώντας  τα χνάρια των ηρώων , νιώθουμε τα διλήμματα, την αγωνία, την δύναμη της καρδιάς και  την ανάγκη της να βρει το άλλο της μισό.  Αυτό που αναζητάει αιώνια…

…«Είναι η ώρα της αναμονής. Άναψα το φως της ψυχής μου και βρήκα τον κόσμο του νοήματος και των αθάνατων μυστικών. Ένας έρωτας που εξύφανε με μαεστρία ο χρόνος, είναι πλάι μου, αρκεί να απλώσω το χέρι μου και θα γίνει δικός μου.»…

Σαν φως που αντανακλά μέσα στους αιώνες, μια μυστική ταυτότητα αναγνωρίζει το άλλο της μισό και το αναζητά για να ολοκληρωθεί.

Μισό φιλί, μισή αγκαλιά, μισή ζωή μέχρι την  στιγμή που τα κομμάτια του παζλ ενός μεγάλου έρωτα  θα γίνουν πάλι ένα.

Η Μαρία Σκαμαγκά, μέσα από το μυθιστόρημα της , σκιαγραφεί την ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων του βιβλίου. Γραφή με πλούσιο λεξιλόγιο και με ιδιωματισμούς της περιοχής, με γλαφυρές περιγραφές τοπίων, εικόνες από το παρελθόν και το παρόν.

Η εναλλαγή της ιστορίας πότε στο χθες και πότε στο σήμερα σε παρασύρει  μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Τα  έντονα συναισθήματα, που  δημιουργούν οι χαρακτήρες του μυθιστορήματος και η αγωνιώδης αναζήτηση τους για την ευτυχία, αιχμαλωτίζουν τον αναγνώστη μέχρι και την τελευταία του  σελίδα.

Ένα υπέροχο ανάγνωσμα, για τους μεγάλους έρωτες που ζουν πέρα από το χρόνο!

«Για μια ευκαιρία, ακόμη…»

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο " Το υπόγειο στην οδό Ήρας 12" της Πασχαλίας Τραυλού

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο " Καλντερίμι- 99 χρόνια στη Σαλονίκη" του Γιάννη Καλπούζου

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο "Οι τρεις άσοι" της Λένας Μαντά

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο "Ο χορός της μέλισσας" του Πάνου Ιωαννίδη