Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο " Το αμέτρητο χαμόγελο του πελάγου" του Αρτέμη Αρτεμιάδη
Αναμνήσεις ζωής…
Ο
καπετάν Αρίστος, κεντρικός
χαρακτήρας του βιβλίου, μαζί με
τους φίλους του, στο ηλιοβασίλεμα της ζωής τους, αναπολούν περασμένες δόξες.
Διαβάτες στην ζωή, ταξιδεύουν
μέσω της μνήμης ενόσω προσμένουν εκείνο το «τελευταίο ταξίδι».
Μια παρέα, με αρχηγό τους τον
καπετάν- Αρίστο, κρατά φυλαγμένες μνήμες ανέμελης ζωής, θύμησες παλιές,
αγαπημένες…
Μια σειρά από αναμνήσεις ξεπροβάλλουν με σκηνές από την
εποχή που ήταν νέος και με το σκαρί του ταξίδευε.
Μια πολύχρονη φιλία γεμάτη σκαμπανεβάσματα που στην πορεία των ετών, τους
χαρίζει ώρες γεμάτες συζητήσεις για όσα τους απασχολούν και όχι μόνο.
Με φόντο το όμορφο νησί της
Λέσβου, σε μια πλαζ της Μυτιλήνης, περνούν ατέλειωτες ώρες, με φιλοσοφικές
ανησυχίες, ανταλλάσσοντας ιδέες και συζητώντας την πολιτοοικονομική και
κοινωνική κατάσταση της χώρας.
Ένα πολυπρόσωπο μυθιστόρημα, με
χαρακτήρες ανθρώπων της διπλανής πόρτας.
Άνθρωποι όλων των ηλικιών, με τις αντιθέσεις τους, τα κοινά τους στοιχεία, τις
αντιδράσεις τους απέναντι στα θέματα που τους απασχολούν, τις φιλίες τους και
τους αγαπημένους τους.
Ένα ταξίδι στο χρόνο γεμάτο
εξομολογήσεις, απωθημένα αλλά και την λύτρωση του κεντρικού χαρακτήρα στο
τέλος.
Ο συγγραφέας του βιβλίου κινείται
από το 1922 έως σήμερα, δια στόματος καπετάν Αρίστου.
Ο Αρτέμης Αρτεμιάδης, περιγράφει
την νοοτροπία των ανθρώπων του νησιού και την στάση τους απέναντι στα τεράστια
προβλήματα τόσο κατά την Μικρασιατική Καταστροφή, όσο και για το προσφυγικό που
μαστίζει την κοινωνία του νησιού.
Με γλαφυρή γραφή και ζωντανές περιγραφές των υπέροχων τοπίων , της θάλασσας, της καταπράσινης φύσης, και της
ιστορίας του νησιού, ο συγγραφέας μας ταξιδεύει μέσα από τις σελίδες του
βιβλίου του. Με λόγο λιτό και άμεσο, υμνεί τις «χαμένες πατρίδες», κάνοντας συχνά αναφορές στα έργα του Στρατή Μυριβήλη
και του Ηλία Βενέζη.
Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του
συγγραφέα είναι ότι ξεκινά κάθε κεφάλαιο του μυθιστορήματος με αποφθέγματα
σοφών και ποιητών λόγια.
Ένα ταξίδι γεμάτο μνήμες, όμορφα συναισθήματα, νοσταλγία αλλά και δώσεις
χιούμορ.
…«Πρέπει ο γέροντας να φιλοσοφεί
για να παραμένει νέος μέσα από τις αναμνήσεις του παρελθόντος αλλά και ο νέος να
φιλοσοφεί καθώς θα ζει χωρίς να φοβάται το μέλλον.»…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου