Γράφει η Εύα Μηλιά Κουτσούμπα για το βιβλίο " Ο Γάτος που έσωζε βιβλία" του Sosuke Natsukawa


 

Ένα λιλιπούτειο βιβλιαράκι, ένα όμορφο, σαν έργο τέχνης, σαν ζαχαρωτό παιδικών αναμνήσεων εξώφυλλο σε μια όμορφη έκδοση δίνει κλότσο να γυρίσει παραμύθι να αρχινήσει.

  Ένας αντικοινωνικός, μοναχικός έφηβος, ένας τιγρέ γάτος που δεν μασάει τα λόγια του, ένα μικρό παλαιοβιβλιοπωλείο είναι οι συνδετικοί κρίκοι για να πλάσουν μια ιστορία γεμάτη κρυφά νοήματα που έρχονται στην επιφάνεια μέσα από ειδικές αποστολές που σκοπό έχουν να δείξουν την χρησιμότητα της ανάγνωσης και των βιβλίων.

  Ο γάτος που έσωζε τα βιβλία ανήκει στην φανταστική λογοτεχνία όμως πατάει δυνατά στην ρεαλιστική πλευρά της. .

Είναι ένα βιβλίο που χτυπά στη καρδιά της ενσυναίσθησης, σε μια ιστορία γεμάτη θλίψη, μοναξιά και της αντικοινωνικότητας που συμβαίνει στις ανθρώπινες ψυχές όταν αυτές χάνουν το πολυτιμότερο αγκυροβόλι τους.

Μέσα από τις μικρές αποστολές που ως αφετηρία και τερματισμό έχουν τα βιβλία εξανθρωπίζοντας για να δημιουργήσει συναισθήματα και τα δίδαγμα τα που μας προσφέρουν και μερικές φορές χάνονται μέσα από την ταχυαναγνωση ή ακόμη και όταν τα προσπερνάμε από λανθασμένες εξωτερικές εντυπώσεις που έχουμε λάβει ως σωστές, ( αρνητικές κριτικές, τίτλο ή ακόμη και συγγραφέα μερικές φορές).

   Ο γάτος που έσωζε τα βιβλία είναι ένα μυθιστόρημα από εκείνα τα μοναδικά που μπορείς να τα κάνεις δώρο σε ένα παιδί ή έναν ενήλικα για να ξεκινήσει το όμορφο και μαγικό ταξίδι της ανάγνωσης, και αυτό γιατί μιλάει για τα βιβλία εκ των έσω. Σου προσφέρει την καρδιά τους και τα θετικά που μπορούν να κάνουν στο νου, στη ψυχή αλλά και πάλι ο τρόπο που έχουν να σου αλλάξουν την οπτική που βλέπεις τα πράγματα γύρω σου.

   Είναι και μια υπενθύμιση στους ίδιους τους αναγνώστες για να αναλογιστεί την πραγματική σχέση που έχει με τα βιβλία και γιατί όχι, να αναθεωρήσει για τα βιβλία που άφησε πίσω για τους λάθος λόγους ή ακόμη και για εκείνα τα βιβλία που ξέχασε κάπου στη βιβλιοθήκη του χωρίς να θυμάται γιατί βρίσκονται εκεί αφού δε τα έχει αγγίξει ποτέ.

 

  Ένα μικρό βιβλίο που ξεκινάει σαν μια ιστορία παραμυθιού και στο τέλος της μας κάνει να θυμόμαστε ξανά ότι τα βιβλία είναι ζωή, μια ζωή γεμάτη ενσυναίσθηση, δύναμη, ανθρώπινες σκέψεις και συναισθήματα.

 

Ένας γάτος, ένα παιδί και μια φανταστική ιστορία σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο που φαντάζουν μαγικά αλλά στη πραγματικότητα είναι οι ήρωες που ξυπνούν την πραγματική αιτία που αγαπάμε τα βιβλία.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο " Το υπόγειο στην οδό Ήρας 12" της Πασχαλίας Τραυλού

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο " Καλντερίμι- 99 χρόνια στη Σαλονίκη" του Γιάννη Καλπούζου

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο "Οι τρεις άσοι" της Λένας Μαντά

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο "Ο χορός της μέλισσας" του Πάνου Ιωαννίδη