Γράφει η Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο "Η οργή του χρόνου" της Μαρίας Βουζουνεράκη
«Κι ο χρόνος δεν έχει σημασία, μα
μόνο η ζωή»…
Μια ιστορία εμπνευσμένη από
πραγματικά γεγονότα που ξετυλίγονται
μέσα από τις σελίδες του νέου βιβλίο της
Μαρίας Βουζουνεράκη με τίτλο « Η οργή του χρόνου». Με αυτό το υπέροχο εξώφυλλο σε προκαλεί να αφεθείς σε ένα ταξίδι στο
χρόνο.
Ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που
ξεκινά το 1948 στην Κέρκυρα, το Ρέθυμνο
και καταλήγει στην Αθήνα του μέλλοντος.
Πολυπρόσωπο με γραφή καθηλωτική σε παρασύρει να διαβάσεις τα αποτυπώματα και
τα σημάδια που άφησε ο χρόνος στις ψυχές των ανθρώπων.
Με αφορμή την πανδημία του 2020
και τον φόβο απέναντι στον «άγνωστο» ιό, ξεπηδούν μνήμες όσων βίωσαν την επονομαζόμενη «Οργή του Θεού», την Πανώλη,
που ξέσπασε την μεταπολεμική εποχή. Μια μεταδοτική ασθένεια που αποτέλεσε
μάστιγα για τον πληθυσμό χωριών και πόλεων τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης.
Οι ελάχιστες ιατρικές γνώσεις της εποχής, ανάγκασαν τις κυβερνήσεις να
χρησιμοποιήσουν ως μέσο για την αποφυγή της διάδοσης της μολυσματικής
ασθένειας, την απομόνωση των ασθενούντων ακόμα και τον αποκλεισμό ολόκληρων
χωριών. Μνήμες που αναζωπυρώνονται με την έλευση της νέας πανδημίας και μέτρα που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση της,
κοστίζουν συνέπειές στην προσωπική, κοινωνική και
οικονομική ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη. Η ιστορία
του κόσμου αλλάζει μετά την επέλαση
τέτοιων φονικών επιδημιών.
Η μοναξιά, η απαισιοδοξία, η
μελαγχολία και όλες οι ψυχολογικές επιπτώσεις παίρνουν τεράστιες διαστάσεις.
Ο χρόνος δήμιος της ελπίδας και
των επιθυμιών ή ο πανδαμάτωρ γιατρός;
Οι κεντρικοί χαρακτήρες του
μυθιστορήματος η Βερονίκη κι ο Θεόκλητος, διεκδικούν το δικαίωμα τους στην ζωή,
τον έρωτα, την αγάπη, στο σήμερα. Με την ορμή του χρόνου να κυλά σαν νερό και τις
κοινωνικοπολιτικές αλλαγές της χώρας με το πέρασμα της πανδημίας τα σημάδια της στις ψυχές των ανθρώπων είναι
έντονα.
« Όλη η ανθρώπινη σοφία μπορεί να
συγκεντρωθεί στις ακόλουθες λέξεις: να περιμένετε και να ελπίζετε!», εννοώντας
πως ο χρόνος, η υπομονή μπορεί να επιφέρει την υλοποίηση ακόμα και του πιο
απίθανου σχεδίου.
Η γραφή της Μαρίας Βουζουνεράκη, είναι
ρεαλιστική, ρέει και κρατά τον αναγνώστη σε αγωνία και εγρήγορση, προσφέροντας
έντονη συγκίνηση, κάνοντάς τον να συνειδητοποιεί ότι πραγματικά τίποτα δεν
είναι δεδομένο στη ζωή.
Ένα μυθιστόρημα συγκινητικό,
ιδιαίτερο, καθώς η συγγραφέας ξετυλίγει με
την πένα της, την ζωή των ηρώων και περιγράφει όλα όσα διαδραματίζονται στην ζωή τους. Με άρτια
γραφή η Μαρία Βουζουνεράκη κάνει βουτιά στον συναισθηματικό και ψυχολογικό κόσμο όλων
των χαρακτήρων του βιβλίου.
Χαρακτήρες που εξελίσσονται,
δημιουργούν, ονειρεύονται, αγαπούν και ο χρόνος μέσα στις ζωές τους με χίλιες
μορφές την καθορίζει.
Ένα μυθιστόρημα για τη ζωή και
τις ανατροπές της, τη διεκδίκηση της αγάπης και της ευτυχίας και τον άνθρωπο
που πρέπει να προσαρμόζεται σε κάθε νέα
συνθήκη που συναντά στο διάβα του. Πρέπει να συνεχίσει να κάνει όνειρα , να
διεκδικεί την ζωή, να ονειρεύεται!
Ένα βιβλίο με το χθες και το
σήμερα να ενώνουν τα κομμάτια τους στο παζλ του μέλλοντος, με τον χρόνο ως απλό
παρατηρητή και τον άνθρωπο να αντέχει να προσπερνά , να ελπίζει σε έναν καλύτερο
κόσμο.
Ένα μυθιστόρημα με νόημα που αξίζει να
διαβαστεί!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου