Γράφει η Εύα Μηλιά Κουτσούμπα για το βιβλίο "Ανθρώπων δέρμα" του Ορφέα Χαραλαμπόπουλου

 

 

  Ένας ασυνήθιστος τίτλος, ένα ευρηματικά περίεργο οπισθόφυλλο και οι λέξεις κλειδιά του ( παλιός  θρύλος, αίμα αθώων, δολοφονίες και παράνοια) είναι ο λόγος, που αποφάσισα να διαβάσω το βιβλίο.

 

    Κατά καιρούς έχω διαβάσει πολλά μυθιστορήματα αναφέροντας ότι το ύφος τους αγγίζει την αρχαία τραγωδία, με αυτή την ιστορία ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα λογοτεχνικό πόνημα που θα μπορούσε να μεταφερθεί στο θέατρο ως μία αρχαία τραγωδία νέας εποχής.   Έχει όλα τα στοιχεία της αρχαίας τραγωδίας που όλοι γνωρίζουμε. Το σενάριο, ιδέα που είναι πρωτότυπη ως προς τον τρόπο εξιστόρηση της, η έκφραση και ο λόγος, αλλά υπάρχει και ο χορός..! Ο χορός των σκιών και των φαντασμάτων.

 

 

    Πολλά ελληνικά μυθιστορήματα τοπογραφικά τοποθετούνται σε επαρχιακές κοινωνίες, σε αυτό το μυθιστόρημα ταξιδεύουμε στη Ναύπακτο. Μια ζοφερή ατμόσφαιρα με ένα θρύλο να  πλανιέται στα σοκάκια των σπιτιών, με μυστικά κρυμμένα στα ψιθυρίσματα και μέσα από όλα  έρχεται η παράνοια, το αίμα και η εκδίκηση.

 

 

   Το ανθρώπων δέρμα παρόλο που κατατάσσεται στα αστυνομικά μυθιστορήματα, δεν έχει έντονη δράση όσον αναφορά την αστυνομική έρευνα, όμως η δράση εντείνεται στο στοιχείο του φονικού κύκλου και τα γεγονότα που ακολουθούν.

Έχει όμως και στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ σε ό,τι αναφορά το μυαλό, τις πράξεις και την παράνοια που δημιουργείτε από τους ήρωες.

 

 

    Ένα ακόμη θετικό στοιχείο που θα αναφέρω είναι τα προσωπικά, ψυχολογίκα ζητήματα των ηρώων.  Δε γεμίζουν σελίδες για ,να καλύψουν κενό στην ιστορία κουράζοντας τον αναγνώστη, αλλά υπάρχουν και  δίνουν έμφαση στη υπόθεση.

 

🖤 Ανατροπές.

Δε έχει τρομερές ανατροπές. Μόνο μια ανατροπή που καθορίζει όλη την υπόθεση προς το τέλος της.

 

 

Δεν θα μιλήσω για το κίνητρο, καθώς εκεί στηρίζεται όλο το βιβλίο και θα είναι σποιλερ ☺️

 

 

Το μόνο αρνητικό στοιχείο είναι το τέλος. Δε μου άρεσε ο τρόπος που έκλεισε ο κύκλος του αίματος. Θα ήθελα να δώσει κάτι περισσότερο, το έκλεισε απότομα για εμένα.

 

Είναι πραγματικά ένα πολύ δυνατό μυθιστόρημα, με πολλά καλά στοιχεία. Ο συγγραφέας έχει την πένα για, να γίνει ένας καλός συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων.