Γράφει η Εύα Μηλιά Κουτσούμπα για το βιβλίο "Στην άκρη του γκρεμού" του Ηλία Τριανταφυλλόπουλου

 

   Νέος συγγραφέας και νέο αστυνομικό βιβλίο που με περίμενε στη βιβλιοθήκη μου για  εξερεύνηση.

Πριν ξεκινήσω να γράφω την άποψη μου για το βιβλίο θα ήθελα να σας πω ότι για πρώτη φορά ένιωσα κάτι μαγικό να συμβαίνει κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης και θα εξηγήσω στο τέλος τι εννοώ.

 

Όταν κάποιος αποφασίσει να διαβάσει αυτό το βιβλίο θα πρέπει εκ των προτέρων να γνωρίζει ότι ο συγγραφέας προσφέρει ένα διαφορετικό βιβλίο, καθώς τα στοιχεία της δομής της ιστορίας  δίδονται με  δυσαρμονία.

Θα έλεγα ότι είναι ένα νουάρ μυθιστόρημα πιο προσιτό στη νεα αστυνομική λογοτεχνία που έχουμε συνηθίσει.

 

📝Όπως πολλά έτσι και αυτό ξεκινά απλά χωρίς να δίνει κάτι συνταρακτικό, ωσότου  αναφερθούν οι φόνοι.   Οι φόνοι είναι ευφάνταστοι και διεστραμμένοι σε  ό,τι'  αφορά τα ευρήματα και τον τρόπο που διενεργούνται. Θίγονται πολλά θέματα γύρω από τα κίνητρα των φόνων χωρίς όμως να αναλύονται περισσότερο πέρα από όσο χρειάζεται για, να αναλυθούν ως στοιχεία από τους αστυνομικούς που διερευνούν την έρευνα τους.

 

📝  Σε κάθε αστυνομικό μυθιστόρημα τα στοιχεία της πλοκής είναι πάνω κάτω πανομοιότυπα°

🔸Ο φόνος.

🔸Ο τρόπος που συνέβη.

🔸Οι αστυνομικοί επιθεωρητές.

🔸Το κίνητρο.

🔸 Τα στοιχεία.

🔸Οι ανακρίσεις.

🔸Οι έρευνες.

🔸Η πρόοδος που οδεύει προς τη  σύλληψη.

🔸Η δράση, η αγωνία και οι ανατροπές

 

❗Σε αυτό το βιβλίο οι παραπάνω λεπτομέρειες δεν υπάρχουν όπως μπορεί να τις φανταστεί ο αναγνώστης αλλά με μια  αλλότροπη μορφή.

Πώς;

Έχουμε έναν αστυνομικό, περιθωριακό, εμμονικός,  και ιδιότροπο. Θυμίζει τον περίφημο αστυνόμο Σαΐνη.Είναι από τους τύπους που δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του και δε δέχεται το όχι η την άρνηση ως δικό του σφάλμα. Δεν κάνει λάθη.  Θα έλεγε κανείς ότι αν ο Θεός έπλασε τον τέλειο άνθρωπο είναι αυτός ο περίεργος ήρωας.

Όλο το βιβλίο είναι γραμμένο πάνω του. Στον τρόπο που σκέφτεται, στον τρόπο που ενεργεί, στις καθημερινές του συνήθειες, στο μυαλό του και στη ζωή του γενικότερα.

Ο αναγνώστης ζει την ιστορία μέσα από τα δίκη του ζωή. Σαν να το έγραψε ο ίδιος το βιβλίο, σε κάθε σελίδα εισβάλει στο μυαλό του διότι ο συγγραφέας εμβαθύνει και στρέψει όλο το ενδιαφέρον πάνω σε αυτόν τον ήρωα.

Για αυτό τον λόγο το βιβλίο είναι αρκετά αναλυτικό, με πάρα πολλές λεπτομέρειες και αρκετές επαναλήψεις σε αναφορές στα στοιχεία που έχουν ήδη ξανά ειπωθεί. Ειναι ένα κομμάτι που κουράζει αρκετά  αλλά από την άλλη δεν έχεις πάντα την ευκαιρία να σκεφτείς ή να δράσεις ως αστυνομικός και να  αποφανθείς  αν τελικά υπάρχει το τέλειο εγκλημα.

 

📝Αγωνία και δράση.

Τα στοιχεία αυτά είναι σε χαμηλό επίπεδο σε αυτήν την αστυνομική ιστορία. Η αγωνία επέρχεται στις " παραβατικές" σκέψεις και πράξεις του αστυνόμου φαινόμενο.

Η δράση όμως είναι αδρανής, καθώς δεν υπάρχει ούτε ανθρωποκυνηγητό, τουλάχιστον όχι τόσο ζωντανό  όσο θα περίμενα, και δε δίνει έμφαση πολύ ο συγγραφέας πάνω σε αυτό.

 

🔸Δε θα κρύψω ότι έφτασα σε σημείο πολλές φορές να σκεφτώ να το αφήσω και να διαβάσω κάτι άλλο.

Όμως,  για κάποιο ανεξήγητο λόγο δεν μπορούσα να το αφήσω γιατί ήθελα να δω αν τελικά οι υποψίες του, οι σκέψεις του θα βγουν στο τέλος αληθινές ή αν είναι ένας τρελός ήρωας που θα είναι " άνθρακας ο θησαυρός"

Και τελικά συνέβη  κάτι μαγικό. Αυτός ο ιδιότροπος ήρωας ασκεί γοητεία πάνω μου, ερωτεύτηκα το μυαλό του, τον τρόπο που ερευνούσε την υπόθεση, τα λάθη που άλλαξε σε σωστά και τη λύση που βρήκε.

Τελικά μήπως όντως υπάρχει ο τέλειος άνθρωπος?

🔸Δε θα πω τίποτα για το τέλος.

Γιατί ο καθένας το βλέπει με τη δική του οπτική και εγώ ακόμη σε αυτό το κομμάτι αμφιταλαντεύομαι.

 

Το μόνο σίγουρο είναι ότι το βιβλίο αυτό ή θα το λατρέψεις ή θα το μισήσεις δεν υπάρχει μέση οδός. Για μένα αξίζει τον κόπο για αυτόν τον ήρωα φαινόμενο.