ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


 Η νέα ποιητική συλλογή Σώματα δίχως χρόνο από την Δέσποινα Σιμάκη, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Φίλντισι.






Λίγα λόγια για την Δέσποινα Σιμάκη

Η Δέσποινα Σιμάκη γεννήθηκε στην Ικαρία το 1971.

Σπούδασε Φιλοσοφία στη Θεσσαλονίκη, εργάστηκε για μια δεκαετία ως εκπαιδευτικός και ασχολήθηκε επί σειρά ετών και δίχως τέλος με τη φροντίδα κακοποιημένων παιδιών.

Έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκδόσεις παραμυθιών και ιστοριών από τον τόπο της και έχει συγγράψει τον θεατρικό μονόλογο «Περί φωτός» που ανέβηκε στο χώρο του Μουσείου

Φωταερίου στο Γκάζι. Μελέτησε και υπηρετεί τη στιχουργική τέχνη,  κυρίως στο χώρο του Μικρού Πολυτεχνείου, ενώ τα τελευταία χρόνια ζει στον τόπο καταγωγής της και ασχολείται με την συγγραφή και την εικονογράφηση παραμυθιών. Η ποίηση είναι το μεγάλο της βάσανο από τα δεκαέξι περίπου.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γράφει η Εύα Μηλιά Κουτσούμπα για το βιβλίο "Χρυσές πουέντ" της Έλενας Γεράνη

Εικόνα
  Πόσες φορές έχετε σταθεί να κοιτάξετε μαγεμένοι ένα μουσικό κουτί όπου χορεύει μια μπαλαρίνα; Όμως, έχετε αναλογιστεί αν βλέπετε πραγματικά την μπαλαρίνα; Το υλικό,που είναι κατασκευασμένη, τις κινήσεις τις;   Όχι, ίσως κάποιες στιγμές σπάνιες.   Η ομορφιά της μουσικής και της κίνησης μας ταξιδεύει και χανόμαστε στο θέαμα της χωρίς να μπορούμε πραγματικά να δούμε εκείνη που χορεύει μόνο για εμάς. Στην πραγματικότητα είναι μια πανέμορφη αγαλματένια φιγούρα χωρίς ψυχή & συναισθήματα. Η συγγραφέας Κα Ελένη Γερανη μέσα από το βιβλίο της, μας γνωρίζει την μπαλαρίνα, όχι ως μια άψυχη φιγούρα αλλά όπως πραγματικά είναι. Με οδηγό την πένα της, που είναι λεπίδι προσφέρει στον αναγνώστη μια διεισδυτική ματιά στην πραγματικότητα μπαλαρίνα. Στην ψυχή της και στην ανθρώπινη υπόσταση της.   " Ήμουν μία πειθαρχημένη και καλοκουρδισμένη μπαλαρίνα. Ένα προγραμματισμένο εργαλείο που εκπαιδεύτηκε για χρόνια έτσι ώστε την κατάλληλη στιγμή να ανοίξει για εκείνους - εκ...
Διαβάστε περισσότερα

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο "Στέρφα γη" της Μαίρης Παναγιώτου

Εικόνα
    Σέριφος, αρχές του 20ου αιώνα. Το νέο βιβλίο της Μαίρης Παναγιώτου με τίτλο " Στέρφα γη" , που κυκλοφορεί από την Άνεμος Εκδοτική, είναι ένα σαρωτικό κοινωνικό μυθιστόρημα, με μηνύματα που έρχονται από το παρελθόν να ταυτιστούν με το σήμερα, σε ζητήματα που ταλανίζουν ακόμη και σήμερα τον άνθρωπο και την κοινωνία. Μας ανοίγει ένα παράθυρο στο νησί σε μία περίοδο δύσκολη. Μια ιστορία που μας ταξιδεύει στο παρελθόν, προβάλλοντας την σκληρή καθημερινότητα των ανθρώπων. Από το 1869 με άδεια από το Ελληνικό κράτος, στη Σέριφο ξεκινούν να λειτουργούν μεταλλωρυχεία, που θα απασχολήσουν τους κατοίκους που αναγκάζονται σχεδόν να χαρίζουν τα κτήματα τους προς εκμετάλλευση των ορυχείων, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την κάκιστη οικονομική κατάσταση που επικρατεί στο νησί. Η απεραντοσύνη της θάλασσας και η καταπράσινη φύση με "τα μικρά σπιτάκια" των εργατών δεν αρκούν για να προσφέρουν στους κατοίκους του νησιού μια άνετη διαβίωση. Νυχθημερόν με κίνδυνο...
Διαβάστε περισσότερα

Τα Καλύτερα βιβλία που διάβασα το 2020 - Γράφει η Χ. Κουρουπάκη

Εικόνα
  Άλλη μια Αναγνωστική Χρονιά φτάνει στο τέλος της, έχοντας όλοι μας διαβάσει, υπέροχα βιβλία. Ένα καλό βιβλίο, πάντα μας βοηθάει, να ξεκλειδώσουμε την φαντασία μας, να ταξιδέψουμε με φτερά στις σελίδες τους, να αποδράσουμε από την καθημερινότητα. Ανήκω σε εκείνους τους αναγνώστες, που αγαπούν τα βιβλία και τις λίστες! Λίστες με αγαπημένους συγγραφείς και τις νέες τους κυκλοφορίες, λίστες με ξένη αλλά και ελληνική λογοτεχνία και φυσικά με λίστες βιβλίων που θέλω τόσο πολύ να βυθιστώ στις σελίδες τους και δεν έχω προλάβει ακόμα! Παρακάτω λοιπόν, είναι τα βιβλία που το 2020, μου άρεσαν περισσότερο. Η Βασιλική Διαμαντή με την υπέροχη ξεχωριστή γραφή της μου δημιούργησε ένα πλήθος συναισθημάτων, πόνου, αγωνίας, φόβου, αλλά και αυτοθυσίας, αγάπης, φιλίας. Μέσα από τους διαλόγους της ένιωθα να είμαι παρούσα σε κάθε σκηνή, ζούσα μαζί με τους ήρωες της, ένιωσα μέσα μου την ανεκτίμητη αξία της ζωής, ένιωσα και εγώ αυτές τις μικρές αλλά ξεχωριστές πεταλούδες τις τόσο σημαντικές να πετο...
Διαβάστε περισσότερα

Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο "Μοτέλ 430-71 : Νεκρόπολη" του Παντελή Μαυρομμάτη

Εικόνα
  Το κακό συνεχίζει ακάθεκτο την πορεία του, γιατί πολύ απλά δεν κατάφερε κανείς να σταθεί εμπόδιο στην σκοτεινή του διαδρομή… Η φρίκη και ο τρόμος συμπορεύονται στην Περσία του 6ου αιώνα π.χ. μέσα σε ένα ορυχείο, καραδοκώντας σε κάθε βήμα. Κυριαρχεί σκοτάδι, αγωνία, παραλογισμός! Ο θάνατος "καλωσορίζει" αυτόν που θα διαβεί το κατώφλι του ορυχείου και ξέρει καλά πως θα τον κρατήσει για πάντα στα έγκατα της γης.   Πίσω στην επιφάνεια της γης, συνεχίζει να κυλά   η ζωή και ο χρόνος. Στο δεύτερο βιβλίο του «Μοτέλ 430-71 : Νεκρόπολη», θα ζήσουμε την δημιουργία   του περίεργου σεντουκιού που γνωρίσαμε στο πρώτο βιβλίο   «Παράνοια» του Παντελή Μαυρομμάτη.   Ένα μυστηριώδες κουτί με ανυπολόγιστες δυνάμεις που τόσο ταλαιπώρησε τον ανώνυμο νεαρό, σχετίζεται με το υπέρτατο κακό. Συμπρωταγωνιστές εδώ στα ανήλιαγα ορυχεία είναι ένας έξυπνος κατάδικος ο Σιλχάκ και το Κακό.   Από λάθος; ο Σιλχάκ μεταφέρει μαζί του το σεντούκι και η περιπλάνηση ξεκινά. Ένα ορ...
Διαβάστε περισσότερα