bookhouse collector

Ο Μάρτης ή Μαρτιά είναι ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια, όπου οι μύστες έδεναν μια κλωστή, την Κρόκη, στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι, όπως παρατηρεί ο λαογράφος Νικόλαος Πολίτης.   Σύμφωνα με το έθιμο, την 1η του Μάρτη, οι μητέρες φορούν στον καρπό του χεριού των παιδιών τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά, για να τα προστατεύει από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, που είναι ιδιαίτερα βλαβερός, σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες. Ο Μάρτης προφυλάσσει επίσης, όπως πιστεύεται, από τα κουνούπια και τους ψύλλους και ακόμα απομακρύνει τις αρρώστιες και άλλα κακά.   Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του.   Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλ

  Καλησπέρα σας κα Μάγια Γεωργαντοπούλου-Φιλιππίδη, Ευχαριστούμε πολύ για αυτήν την συνέντευξη που μας παραχωρείτε, ώστε να σας γνωρίσουμε καλύτερα. «Ίχνη και αποκαλύψεις» ο τίτλος του βιβλίου σας, που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες από την Άνεμος Εκδοτική. Με τι πραγματεύεται το βιβλίο σας; Το βιβλίο μου επικεντρώνεται στον τρόπο ζωής και στις επιλογές των βασικών ηρώων της ιστορίας. Πρόκειται για ελεύθερα και ανυπότακτα άτομα, που δοκιμάζουν τα όρια τους κι   επηρεάζουν σημαντικά τις ζωές   όσων έχουν άμεση σχέση με αυτούς. Πόσο χρόνο σας πήρε για να ολοκληρωθεί; Είχα δουλέψει πρώτα τους βασικούς χαρακτήρες κι όταν ξεκίνησα να τους βάζω στην ιστορία, το μυθιστόρημα ολοκληρώθηκε σε λιγότερο από ένα χρόνο. Μέσα στο βιβλίο σας πραγματεύεστε τις διαπροσωπικές σχέσεις και την εξέλιξη τους. Πιστεύεται πως στην σημερινή κοινωνία έχει «χαθεί» η επαφή με τον συνάνθρωπο; Η τεχνολογία μαζί με την απλοποίηση και τη βοήθεια που προσφέρει στη καθημερινότητά μας έχει απομακρύνει την επ

  Μέσα από το νέο βιβλίο της, με τίτλο «Ο δρόμος του σπαραγμού», η Στέλλα Καλλέ μας αφηγείται την ιστορία μιας οικογένειας Ελλήνων του 1910   στο Κάραγατς. Η συγγραφέας μας κάνει συνοδοιπόρους της κεντρικής ηρωίδας στο μεγάλο ταξίδι της προσφυγιάς . Φανή και Παναγιώτης, δημιουργούν μια από τις εύπορες οικογένειες της Ανδριανούπολης και ζουν ευτυχισμένοι με τα παιδιά τους, στην γη που μεγάλωσαν και αγάπησαν.   Το 1922 με την ανταλλαγή πληθυσμών αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα πάντα. Αφήνουν πίσω τους την γενέθλια γη, το βιός τους, γνωρίζοντας πως δεν θα τα δουν ποτέ ξανά. Αναζητούν την τύχη τους στην Ελλάδα, σε ένα χωριό του Έβρου και προσπαθούν να   ξαναχτίσουν από την αρχή την ζωή τους.   Ο δρόμος της προσφυγιάς, δύσβατος. Η Φανή μαζί με τον άντρα της , παλεύουν σκληρά και αγόγγυστα, να στήσουν από την αρχή την ζωή τους, κρατώντας πάντα σαν φυλαχτό τις μνήμες της ευτυχισμένης αλλοτινής ζωή τους. Με γλαφυρές περιγραφές,   μια ολόκληρη εποχή γεμάτη   ήθη , έθιμα και ντοπολαλι

  «Το σύνδρομο του Μεσσία» είναι το τρίτο κατά σειρά βιβλίο του Ηλία Μωραΐτη. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό   αστυνομικό μυθιστόρημα με έντονα στοιχεία ψυχολογικού   θρίλερ και   μεγάλες δόσεις αγωνίας.   Ο συγγραφέας μέσα στις σελίδες του βιβλίου   του   καταφέρνει να κρατήσει   αμείωτο   το ενδιαφέρον του αναγνώστη, χωρίς να απουσιάζουν τα στοιχεία της βαθύτατης φιλοσοφικής   αναζήτησης. Τρεις γυναικοκτονίες αναζητούν το θύτη τους. Ένας ψυχικά ασθενής ψάχνει την αλήθεια. Την πόλη των Ιωαννίνων συγκλονίζουν τρεις φριχτές δολοφονίες. Γύρω από αυτούς τους φόνους εμπλέκονται αινιγματικά πρόσωπα, που με κάποιο τρόπο συνδέονται με τα θύματα. Ο ζωγράφος Άγγελος, άνθρωπος που οι σκέψεις και οι επιθυμίες του ενεργούν πάνω του περιοριστικά και επηρεάζουν τον ψυχικό του κόσμο. Ο Γρίβας, ένας ντετέκτιβ με ύποπτο παρελθόν και ο ψυχίατρος Λεβύ. Ταυτόχρονα στην ζωή του Άγγελου εισβάλουν νέα πρόσωπα, μια ιδιοκτήτρια γκαλερί, μια φοιτήτρια ιατρικής και ένας συλλέκτης έργων, που τον αποσυντ

     Νέος συγγραφέας και νέο αστυνομικό βιβλίο που με περίμενε στη βιβλιοθήκη μου για   εξερεύνηση. Πριν ξεκινήσω να γράφω την άποψη μου για το βιβλίο θα ήθελα να σας πω ότι για πρώτη φορά ένιωσα κάτι μαγικό να συμβαίνει κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης και θα εξηγήσω στο τέλος τι εννοώ.   Όταν κάποιος αποφασίσει να διαβάσει αυτό το βιβλίο θα πρέπει εκ των προτέρων να γνωρίζει ότι ο συγγραφέας προσφέρει ένα διαφορετικό βιβλίο, καθώς τα στοιχεία της δομής της ιστορίας   δίδονται με   δυσαρμονία. Θα έλεγα ότι είναι ένα νουάρ μυθιστόρημα πιο προσιτό στη νεα αστυνομική λογοτεχνία που έχουμε συνηθίσει.   📝 Όπως πολλά έτσι και αυτό ξεκινά απλά χωρίς να δίνει κάτι συνταρακτικό, ωσότου   αναφερθούν οι φόνοι.    Οι φόνοι είναι ευφάνταστοι και διεστραμμένοι σε   ό,τι'   αφορά τα ευρήματα και τον τρόπο που διενεργούνται. Θίγονται πολλά θέματα γύρω από τα κίνητρα των φόνων χωρίς όμως να αναλύονται περισσότερο πέρα από όσο χρειάζεται για, να αναλυθούν ως στοιχεία από τους αστυνομικού