ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑΟ ΚΑΤΕΧΗ

 

Καλησπέρα σας κε Κατέχη!

Κατ' αρχήν  να σας ευχαριστήσουμε θερμά για αυτήν την συνέντευξη που μας παραχωρείτε, έτσι ώστε να σας γνωρίσουμε καλύτερα.

 

Η χαρά είναι δική μου. Μου δίνετε την ευκαιρία να εκφραστώ κι αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα, όπως και για κάθε ανερχόμενο συγγραφέα. Και δεν μπορώ παρά να είμαι ευγνώμων γι’ αυτό. Ας κάνουμε μια πανέμορφη κουβέντα.

 

Τι είναι εκείνο που σας ώθησε να γράψετε το βιβλίο «Η Ενηλικίωση»;

Αρχικά, ήταν μια ιστορία που άρχισε να χτίζεται από μόνη της μέσα μου, χωρίς να την σκέφτομαι ιδιαίτερα, ύστερα από ένα επεισόδιο μιας σειράς που είδα όπου ένα παιδί έχανε ολόκληρο τον κόσμο του από μια βόμβα που γλίτωσε κατά τύχη. Χτιζόταν αυτή η ιστορία κι έπρεπε κάπου να την αποτυπώσω προτού ξεθωριάσει και χαθεί. Αποφάσισα να τη γράψω γιατί σκέφτηκα πως μέσω αυτής θα μπορούσα να περιγράψω την τρομερή περιπέτεια που περνάνε κάποια παιδιά ούτως ώστε να ωριμάσουν πρόωρα, γιατί αυτό η ζωή απαιτεί. Ήθελα μέσω αυτού του βιβλίου να αγγίξω νεαρά άτομα, αλλά και μεγαλύτερους ανθρώπους, αποσκοπώντας να τους δείξω ότι δεν είναι μόνοι κι ότι είναι εντάξει να κάνουν λάθη, να σκέφτονται εσφαλμένα.

 

Ποιες αξίες θέλετε να αναδείξετε μέσα από το βιβλίο σας;

Ειλικρινά, ο καθένας μπορεί να βρει μέσα σε κάθε βιβλίο που διαβάζει ένα μάθημα που ενδεχομένως ο συγγραφέας να μην είχε αντιληφθεί ότι έδωσε. Έτσι και στο δικό μου βιβλίο. Προσπάθησα ν’ αναδείξω την αξία της φιλίας, της οικογενειακής αγάπης· την αξία του να γυρίζεις τον κόσμο ανάποδα για να καταφέρεις αυτό που θες και να βοηθήσεις όσους αγαπάς. Επίσης, προσπάθησα να περάσω κι αντιρατσιστικά μηνύματα, όπως και το ότι δεν πειράζει να είσαι διαφορετικός απ’ τους άλλους, ούτε να θες ν’ ακολουθήσεις μια διαφορετική κατεύθυνση στην ζωή σου. Σίγουρα, υπάρχουν κι άλλα κι αν το διαβάσει κάποιος με ανοιχτό μυαλό θα τα βρει.

 

Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα σας δυσκολεύει τη γραφή σας;

Η απώλεια συγκέντρωσης σε μερικές σημαντικές σκηνές. Βρίσκονται πολλά στο μυαλό μου. Όλο και περισσότερες μέρες το στομάχι μου δένεται κόμπος από το άγχος κι όταν γράφω μερικές φορές εντείνεται και περνάω σκηνές πιο χαλαρά απ’ ό, τι θα έπρεπε. Γι’ αυτό και τις ξανακοιτάω αμέτρητες φορές πριν βγάλω την ιστορία προς τα έξω.

 

Τι αγαπάτε στους ανθρώπους, και τι δεν συγχωρείται εύκολα;

 

Υπάρχουν άπειρα πράγματα ν’ αγαπήσεις σε έναν άνθρωπο. Την καλοσύνη του, την εξυπνάδα του, την αγάπη του για τα ζώα και τους ανθρώπους… Είναι πάρα πολλά και αν έγραφα κάθε τι που εκτιμάω πάνω σε κάποιον άνθρωπο δεν θα τελείωνε ποτέ η συνέντευξη. Μπορώ όμως να σας πω τί δεν συγχωρώ: την υποκρισία και τα ψέματα.

 

Με τι ασχολείστε όταν δεν γράφετε;

Η συγγραφή είναι το επάγγελμα μου και η κύρια ασχολία μου. Ο στόχος μου είναι τ’ αστέρια και ασχολούμαι όσο περισσότερο μ’ αυτό για να τα καταφέρω. Εκτός αυτού, γυμνάζομαι, ζωγραφίζω κι απολαμβάνω την τέχνη των άλλων ανθρώπων. Αλλά το γράψιμο είναι η δουλειά μου και δεν το έχω μετανιώσει ούτε λεπτό που πήρα αυτή την απόφαση.

 

Θα επιλέγατε να γίνεται «δεύτερη φωνή» σε ένα συγγραφικό ντουέτο;

Αμέ. Για την ακρίβεια, έχω στα σκαριά μια ιστορία με την κοπέλα μου, η οποία γράφει επίσης (ήταν κι αυτό που μας έφερε κοντά στην αρχή), αν κι ακόμα δεν έχετε δει τίποτα από εκείνη. Θεωρώ δύσκολο το να συγχρονιστείς με έναν άλλον συγγραφέα για να βγάλετε κάτι πραγματικά καλό, αλλά αν υπάρχει χημεία είναι κάτι περισσότερο από εφικτό. 

 

Πόσο χρόνο σας πήρε για να τελειώσετε την συγγραφή του βιβλίου σας;

Όχι πολύ. Κανένα τρίμηνο; Το είχα αφήσει στην άκρη για κάμποσο καιρό, ωστόσο, κι όταν γύρισα σ’ αυτό άλλαξα πολλά.

 

Τα social media, πιστεύεται ότι έχουν βλάψει ή ωφελήσει τον χώρο του βιβλίου;

Και τα δύο. Αφ’ ενός, δίνουν στους συγγραφείς τρόπους ν’ αναδείξουν τα βιβλία τους και στους αναγνώστες τρόπους να βρουν νέους, άγνωστους σ’ εκείνους, συγγραφείς, αλλά αφ’ ετέρου σου τρώνε αρκετό χρόνο, κλέβοντας τον από το διάβασμα και το γράψιμο. Θα ‘λεγα κι ότι είναι εύκολα εφικτό να ακούσεις κακές, ψεύτικες φήμες για έναν άνθρωπο της τέχνης μέσα σ’ αυτά, αλλά αυτό γινόταν ανέκαθεν, με ή χωρίς σόσιαλ μίντια.

 

Ποια είναι τα δικά σας όνειρα για το μέλλον, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο;

Επαγγελματικά θέλω να φτάσω όσο πιο μακριά γίνεται. Να φτάσει μια ιστορία μου ακόμα και στο στούντιο μιας κινηματογραφικής παραγωγής. Στην ουσία, θέλω να γράψω καλά πράγματα και ν’ αγγίξω όσο περισσότερο κόσμο γίνεται μ’ αυτά. Σε προσωπικό επίπεδο τ’ όνειρο μου είναι απλά να μπορέσω ν’ αντιμετωπίσω όλα τα προβλήματα που με βασανίζουν χρόνια τώρα και να ευτυχήσω με τ’ άτομα που αγαπώ. Δεν θέλω πολλά. Μου αρκεί η αγάπη, οι όμορφες αναμνήσεις και η γαλήνη.

 

Πως περνάτε το χρόνο σας όταν δεν ασχολείστε με τη συγγραφή βιβλίων;

 

Διαβάζοντας, κάνοντας γυμναστική, ζωγραφίζοντας, βλέποντας πράγματα και παίζοντας βιντεοπαιχνίδια. Τίποτα τρελό.

 

Έχετε ήδη κάποιο επόμενο βιβλίο στο μυαλό σας;

Πάντοτε δουλεύω σε κάτι καινούριο. Αυτή την περίοδο βρίσκομαι σε φάση επεξεργασίας ενός βιβλίου που είχα αφήσει στην άκρη εδώ και πολύ καιρό, μεταφράζω στα αγγλικά την συλλογή διηγημάτων μου με τίτλο: Ο Λαβύρινθος των Ρόδων που βρίσκεται σε κυκλοφορία και κάνω μια μίνι έρευνα για μια ιστορία που ετοιμάζω που θα έχει να κάνει με γονείς που έχουν χάσει τα παιδιά τους.

 

Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο για το βιβλίο σας;

Για δύο λόγους. 1. Επειδή είναι η μάχη ενός νεαρού προς την ενηλικίωση, όπως την έχει αυτός στο μυαλό του και 2. Επειδή η φράση: Τι είναι η ενηλικίωση έχει φυτρώσει τόσο βαθιές ρίζες στο μυαλό του πρωταγωνιστή που την επαναλαμβάνει νοερά συνεχώς.

 

Τι σημαίνει για εσάς Ενηλικίωση;

Η ωρίμανση ενός ανθρώπου. Η απόκτηση της ικανότητας να βλέπει τα πράγματα πιο καθαρά και να παίρνει τις σωστές αποφάσεις κι αν κάνει λάθος να το παραδέχεται και να το διορθώνει. Φυσικά, μπορείς να είσαι ενήλικος βάσει αυτών και πριν καν κλείσεις τα δεκαοχτώ σου.

 

Ποιο είναι το μότο της ζωής σας;

Το “Push through the pain, giving up hurts more” γιατί έχει χρειαστεί πολλές φορές ν’ αντέξω τον πόνο για να καταφέρω κάτι ή ακόμα και για να δω την επόμενη μέρα.

 

Ποιο βιβλίο επηρέασε τη ζωή σας περισσότερο; Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που θεωρείτε μέντορα σας;

Κάθε βιβλίο που διαβάζω με επηρεάζει με κάποιον τρόπο. Συμβολικά, θα έλεγα το Ιστορία Χωρίς Τέλος γιατί ήταν το πρώτο κανονικό βιβλίο που διάβασα ποτέ και τον Μικρό Πρίγκιπα γιατί με άγγιξε πολύ. Αλλά, αντικειμενικά, κάθε βιβλίο μου αφήνει κάτι και το ένα είναι πιο σημαντικό από το άλλο. Κι όσο για μέντορα, έχω τον Στίβεν Κινγκ για διάφορους λόγους. Ξεκίνησε από το τίποτα, πάλεψε γι’ αυτό που ήθελε να καταφέρει, πέρασε μέσα από φουρτούνες και έφτασε στ’ αστέρια, χωρίς όμως να χάσει τον απλό του χαρακτήρα. Είναι ένα καλό πρότυπο συγγραφέα για όλους, πιστεύω.

 

Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις σας  από το μέχρι τώρα «ταξίδι» του βιβλίου σας;

Όλα καλά. Υπάρχουν φυσικά κάποιες αρνητικές κριτικές, αλλά κανένα βιβλίο δεν αρέσει σε όλους. Τα περισσότερα σχόλια που έχω λάβει είναι θετικά. Κοιτάω μπροστά και περιμένω ακόμα περισσότερες απόψεις.

 

Πόσο σας επηρεάζουν οι κριτικές για τα βιβλία σας, θετικές ή αρνητικές;

Πολύ. Μια καλή κριτική μπορεί να με κάνει να πετάω στα ουράνια και μια κακή μπορεί να με στεναχωρήσει. Όμως, οι κριτικές είναι χρήσιμες και ειδικά οι αρνητικές γιατί σε βοηθούν να διορθωθείς και να εξελιχθείς. Ωστόσο, κάθε συγγραφέας θα αντιμετωπίσει και αρνητικές κριτικές που δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα παρά μόνο ξινίλα. Και συμβουλεύω όλα τα παιδιά του χώρου μας να μην δίνουν σημασία. Παίρνεις ό, τι μπορείς από την κάθε κριτική, γίνεσαι καλύτερος και τις άλλες τις αφήνεις να περάσουν από δίπλα σου χωρίς να σε αγγίξουν.

 

Αν ντύνατε μουσικά το βιβλίο σας με ποιο μουσικό κομμάτι θα ήταν;

Κανονικά θα έπρεπε να το ντύσω με κάτι που να έχει να κάνει με την ενηλικίωση, αλλά θα πω το τραγούδι της σειράς η οποία μου έδωσε την σπίθα γι’ αυτή την ιστορία και συγκεκριμένα αυτούς τους στίχους:

 

“If there’s a place inside this world

Where hopes and dreams are not yet lost

We’ ll stand together as one against these walls

And fight this fight forevermore”.

 

We’re not alone - Coldrain

 

Σας ευχαριστούμε θερμά για αυτή την όμορφη κουβεντούλα.  Ευχόμαστε από καρδιάς καλοτάξιδο το βιβλίο σας.

Εγώ σας ευχαριστώ πολύ για τις όμορφες ερωτήσεις σας! Ελπίζω να τα πούμε ξανά κάποια στιγμή στα πλαίσια μιας συνέντευξης. Σας εύχομαι τα καλύτερα.