Γράφει η Εύα Μηλιά Κουτσούμπα για το βιβλίο " Η άχρονη παραλία" της Φιόρης Ζαφειροπούλου

 

Όταν, ξεκινάμε την ανάγνωση ενός βιβλίου δε γνωρίζουμε το ταξίδι αλλά θέλουμε να φτάσουμε στον προορισμό, που μας επιφυλάσσει.

Εμείς οι αναγνώστες έχουμε διανύσει μια αναγνωστική πορεία με μυθιστορήματα,  που κάποια μας κούρασαν, αλλά πάλι μας προβλημάτισαν θετικά & αρνητικά, με κάποια γελάσαμε αλλά κάποια από αυτά μας έδωσαν τροφή για σκέψη και άλλαξαν κομμάτια του εαυτού μας ή όλη μας την ύπαρξη.

 

Η άχρονη παραλία, με έκανε ισόβια δέσμια της.

 

Είναι ένα βιβλίο, που μιλά για την αλλαγή. Για την αλλαγή ως προς τον τρόπο, που βλέπουμε τον εαυτό μας, το πώς μπορούμε να αλλάξουμε τον ψυχικό μας κόσμο, ώστε αυτό να έχει αποτέλεσμα Την αρμονία και την ισορροπία για τη συμπεριφορά μας στους   συνανθρώπους μας.

 

Η άχρονη παραλία είναι από εκείνα τα βιβλία, που θα γυρίσω ξανά και ξανά για, να γιατρέψω " πληγές" της ψυχής μου.

Τα αποσπάσματα του είναι τροφή ανάπτυξης όχι μόνο για σκέψη αλλά και για να μπορέσεις να φροντίσεις το ξένο σώμα όπου υπάρχει ενδότερα μέσα σου και να το τιθασεύσεις.

 

 

Το μυθιστόρημα αυτό μας βουτά στα κατάβαθα της ψυχής μας και μας φέρνει αντιμέτωπους με το Εγώ μας, αναζητώντας πρωταγωνιστή στην παράσταση της ζωής μας.

 

Η ιστορία του βιβλίου είναι ένα ματωμένο ταξίδι αναζήτησης του έρωτα, και εσωτερικού μας κόσμου. Οι πρωταγωνιστές του βιβλίου έχουν τον ρόλο  του αέρας και της φωτιάς. Της δικαιοσύνης και της και της αδικίας.

Της παραπλάνησης και της ευσυνειδησίας.

 

Η κεντρική ηρωίδα του είναι μία γυναίκα.

Μία Αμαζόνα.

Η Άρτεμις μία σύγχρονη θεά του κυνηγιού.

Η ίδια είναι η αρχή και το τέλος της ιστορίας. Παρατηρούμε το χρονικό της ζωής της. Αυτή η γυναίκα καταφέρνει να διώξει τις εμμονές της, τη μονομανία της, το " θόρυβο " της τοξικότητας και το κυριότερο να μουδιάσει τα αρνητικά συναισθήματα.

Αυτή η γυναίκα γίνεται η αντανάκλαση, που επηρεάζει τις σκέψεις μας και για τις αλλαγές, που έρχονται με τελεολογική φιλοσοφική διάθεση.

Μας " ζητά" με το δικό της τρόπο να αποδεχτούμε τον πόνο και να τον αγαπήσουμε για, να μπορέσουμε να τον αποβάλλουμε. Να διώξουμε τις φοβίες μας, και μαζί με αυτές και τα αρνητικά μας συναισθήματα για, να μπορέσουμε να απολαύσουμε τις στιγμές με τον εαυτό μας και με τους ανθρώπους, που θέλουμε να έχουμε δίπλα μας αλλά πάνω από όλα για, να γνωρίσουμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας.

 

"  Καθένας από μας παλεύει με τους δαίμονες του. Κάθε γνωριμία, κάθε ταξίδι εκεί έξω δεν είναι τίποτε άλλο από ένα εσωτερικό ταξίδι μέσα μας, μία αποκάλυψη μιας άλλης πτυχής της καθαρής θέσης μας. Μία ευκαιρία γνωριμίας με τον αληθινό εαυτό μας. Αν δεν κάτσουμε να ξεχωρίσουμε το κάθε μέρος θα βιώνουμε τη ζωή άκριτα. Θα είμαστε μία αντίδραση χωρίς ποτέ να καταφέρουμε να κάνουμε μία αληθινή σύνθεση. Για να γίνει όμως η εγελιανή σύνθεση, θα πρέπει να υπάρξει η αρχική θέση. Άρα καλούμαστε να προσδιορίσουμε στην καθαρή αγνή πρώτη ύλη της ψυχής μας. Να βρούμε το αυγό πριν χτυπηθεί με όλα τα άλλα και γίνει αυτή η ομελέτα ένας αχταρμάς απόψεων και συμπεριφορών που καταλήξαμε να είμαστε στο επίπονο τώρα της ζωής μας."

 

Τα εφόδια, που έλαβε από τις εμπειρίες της ζωής της τη βοήθησαν να δει ολιστικά πέρα από το μικρόκοσμο της. Με αυτό τον τρόπο η συγγραφέας συνδέει τη δική της ζωή  και τη γνώση, που απέκτησε μέσα από τα βιώματά της με ένα πολύ σοβαρό εγκληματικό,  κοινωνικό θέμα, που μαστίζει όλη την Ευρώπη και όχι μόνο.

Την εκμετάλλευση της εμπορίας ανθρώπων, την έμφυλη βία και το trafficking.

 

Η παράνομη διακίνηση και εμπορία ανθρώπων είναι μια σύγχρονη μορφή δουλείας. Είναι ένα σοβαρό έγκλημα, που συνεπάγεται τη βάναυση και διαρκή καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Έχει πολλές μορφές.

Σεξουαλική και εργασιακή εκμετάλλευση. Εμπόριο ανθρώπων & εμπόριο παιδιών και η δουλειά του χρέους.

Τα στατιστικά ως αριθμοί αυτής της εκμετάλλευσης είναι υπέρογκα και κάθε χρόνο δυστυχώς όλο και αυξάνονται.

Τα θύματα, που σώζονται είναι ελάχιστα συγκριτικά με τα θύματα, που αυξάνονται κάθε χρόνο.

 

" Της κρατούσε τα χαρτιά, δεν μπορούσε να φύγει. Την ήλεγχε στενά, δεν μπορούσε να κινηθεί στο δρόμο ελεύθερα. Έπρεπε να ξέρει κάθε κίνησή της. Μόνο εκείνος την προστάτευε και την αγαπούσε, κανείς άλλος στον κόσμο. Από εκείνον εξαρτιόταν η ασφάλεια και η επιβίωση της. Μόνο εκείνος ήξερε το καλό της και πώς να τη φροντίσει. "

 

"Είχε πλέον σταματήσει να νιώθει. Το σώμα της ήταν εκεί, αλλά όχι το μυαλό της. Έφευγε από το σώμα της. Σκεφτόταν το σπίτι της, την αδερφή της που παίζανε στη γειτονιά όταν ήταν μικρές. Σκεφτόταν τη μητέρα της να της χτενίζει τα μαλλιά. Άραγε, θα τις αντίκριζε ποτέ ξανά; Αλλά πώς να τις κοιτάξει στα μάτια μετά από όλη αυτή την ντροπή; Δεν θα μπορούσε να το ξανά κοιτάξει ποτέ στα μάτια"

 

Η συγγραφέας προσεγγίζει το θέμα με ευλάβεια και με σεβασμό για τα θύματα το θέμα της εμπορίας και εκμετάλλευσης ανθρώπων.

Η πειρα τής ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια στην καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων στις εφοδιαστικές αλυσίδες της μόδας στο ερευνητικό εργαστήρι οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και ακόμα η θέση της στο έργο του παρατηρητηρίου ηθικής κυκλικής μόδας του summer school στη βιώσιμη μόδα στο διοικητικό εργαστήριο του ΟΠΑ, την έχει βοηθήσει,  ώστε να σκιαγράφισει απόλυτα και εμπειρικά την  ψυχογραφική του ψυχισμού των θυμάτων  χωρίς υπερβολές, και με αγάπη προς αυτές τις γυναίκες και παιδιά. Άλλωστε το δείχνει το έργο της.

 

Η συγγραφέας μέσα από το πόνημα της μας γνωρίζει το κοινωνικό εργαστήριο μόδας soffa.gr ,που σκοπό έχει στην ενδυνάμωση γυναικών θυμάτων εμπορίας και γυναικών σε κίνδυνο εκμετάλλευσης και στην αναγέννηση του περιβάλλοντος.

 

Η γραφή της κυρίας Ζαφειροπούλου είναι χείμαρρος.  Συνδυάζει τον απλό λόγο με το πιο σύνθετο. Τα γραφόμενα της αποτυπώνονται με ελεγεία φιλοσοφία χρησιμοποιώντας τις πιο απλές κατανοητές και όμορφες λέξεις. Σε μαγνητίζουν οι λέξεις της. Ακόμα και και οι πιο λαϊκές λέξεις έχουν μία γοητεία  έτσι όπως τις συνδυάζει μέσα στο έργο της.

 

Η άχρονη  παραλία είναι ένα βιβλίο, που δεν τελειώνει ποτέ, διότι έχει τόσα πολλά να σου δώσει.

Είναι άγριο , ολέθριο όπως ο έρωτας. Σαγηνευτικό όπως το πρώτο φιλί.

Ο έρωτας, που περιγράφετε σε αυτό το βιβλίο είναι ένας σεξπιρικός.

Το μεγαλύτερο κομμάτι του βιβλίου ασχολείται με την αυτοβελτίωση άρτια δομημένο όμως με όλα τα υπόλοιπα στοιχεία του.

 

Η άχρονη παραλία, όταν φτάνει στο τέλος της  θέλεις να  ξαναγυρίσεις  πίσω να διαβάσεις από την αρχή αποσπάσματα για, να διατηρήσεις στο μυαλό σου εικόνες, που επιθυμείς να ξαναζήσεις. Το τέλος του θα θα είναι η αρχή για τις αλλαγές, που θα έρθουν.  Γιατί το βιβλίο αυτό έχεις τις προοπτικές να αλλάξει και τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο αλλά να ξανά χτίσουμε από την αρχή τον ίδιο μας το εαυτό.

 

Για χίλιους λόγους μπορεί κάποιος να διαβάσει αυτό το βιβλίο. Είναι ένα  απολαυστικό μυθιστόρημα όμως ο λόγος, που πρέπει να αποκτήσουμε αυτό το βιβλίο είναι ο κοινωνικός σκοπός του. Με την αγορά του βιβλίου μέρος των εσόδων της συγγραφέας δωρίζονται σε κοινωφελείς οργανισμούς για την ένταξη γυναικών θυμάτων εμπορίας ανθρώπων και θυμάτων έμφυλης ζώνης.  Τα βιβλία, που σκοπό έχουν την  προσφορά σε οργανώσεις για,  να βοηθήσουν ανθρώπους, που πραγματικά το έχουν ανάγκη πρέπει να τα αγκαλιάζουμε περισσότερο. Να τα στηρίζουμε βάζοντας έτσι το  δικό μας λιθαράκι σε αυτή την πράξη αγάπης.

 

Η άχρονη παραλία είναι μια σπάνια εμπειρία ανάγνωσης. Όποιος αποφάσισει να βουτήξει στα νερά της θια βγει στην επιφάνεια του κόσμου ως "νεογέννητος "

 

Αναζητήστε το.!