Γράφει η Εύα Μηλιά Κουτσούμπα για το βιβλίο " Η αφαιρετική μέθοδος : Βαθύ σκούρο μπλε" της Γεωργίας Πετούλη Γλάρου

Η αφαιρετική μέθοδος, είναι η πρώτη συγγραφική απόπειρα της συγγραφέα Γεωργίας Πετουλη.
Το βιβλίο της αυτό, δε βασίζεται τόσο στη ροή και στην εξέλιξη της ιστορίας αλλά στη μεγάλη αλήθεια των λέξεων και στα συναισθήματα, που βγάζει η καθεμία  από αυτές.

Κάπου μέσα στο βιβλίο υπάρχει το εξής απόσπασμα:

"Σε όλες σχεδόν τις λέξεις ήταν συναισθήματα υπάρχει και το αντίθετο τους,  το καλό και το κακό, η αγάπη και το μίσος, το άσπρο και το μαύρο, το πότε και το πάντα, το θύμα και ο θύτης, το "ήρθα" και το "φεύγω"

Και σε αυτές τις λίγες γραμμές, που σημειώνουν την αλήθεια μας, κρύβεται όλη η σημειολογία του συναισθήματος που θέλει να " διδάξει" η συγγραφέας μέσα από τους ήρωες της, αλλά και μέσα από τη διαφορετική ιστορία της.

Δεν είμαι λάτρης της αισθηματικής λογοτεχνίας, αλλά το συγκεκριμένο το βιβλίο μου άρεσε, γιατί βγάζει κάτι παράταιρα διαφορετικό.
Έχει μία πνοή αλήθειας.
Έχει μία ανάσα αληθινής ζωής μέσα στη μυθοπλασία.

Μέσα στο βιβλίο συνάντησα και κάποια αρνητικά στοιχεία.

Ένα από αυτά είναι τα χρονικά διαστήματα από το παρόν στο παρελθόν.
Δεν μπορείς να τα διακρίνεις αν δε διαβάσεις σε μερικά σημεία δύο και τρεις φορές στην ίδια σελίδα, διότι δεν υπάρχουν χρονολογίες για, να σε καθοδηγήσουν για ποια εποχή μιλούν. Κατά την ανάγνωση πίστευα ότι συνεχίζεται η ιστορία από, την προηγούμενη σελίδα,  όμως,  γίνεται αλλαγή όσο αναφορά το χρονολογικό προσδιορισμό των γεγονότων.

Ένα άλλο στοιχείο, που ίσως να μην είναι αρνητικό αλλά τρικ της συγγραφέα, είναι ότι η αρχική ιδέα του βιβλίου έτσι όπως παρουσιάζεται από τις πρώτες σελίδες, χάνεται και επανεμφανίζεται πλέον ως μικρές αναφορές στο βιβλίο, για να μας υπενθυμίζει την αρχική ιδέα.
Και το βλέπουμε και πάλι λίγο προς το τέλος.
Αυτό δε θα μπορούσε φυσικά να θεωρηθεί αρνητικό, αλλά ένα στοιχείο, που η συγγραφέας δημιούργησε έξυπνα για να μπερδέψει συναισθηματικά τον αναγνώστη.

Η παρατήρηση μου πάνω σε αυτό το θέμα, γίνεται για το λόγο, του αρχικού προσδιορισμού στην ιστορία. Το κίνητρο ή το έναυσμα για να ξεκινήσει ο αναγνώστης αυτό το βιβλίο.
Ο τίτλος, το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο είναι το κίνητρο, που θα κάνει έναν αναγνώστη να αναζητήσει ένα βιβλίο. Πάντα περιμένουμε την έκπληξη σε  αναγνωστικό ταξίδι. Εμένα η έκπληξη της συγγραφέα μου άρεσε, αλλά δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι μου έλειψε και η αρχική ιδέα του βιβλίου, που θεωρώ ότι κάνει τη μεγαλύτερη διάφορα από τα άλλα βιβλία του ίδιου είδους.

Η αφαιρετική μέθοδος είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσουμε.
Όχι μόνο για τη διαφορετικότητά του, αλλά και για αυτό το βίωμα - μάθημα ζωής, που η συγγραφέας προσπαθεί να θίξει μέσα από την ιστορία της.

Θα περιμένω τη συνέχεια με αγωνία.
Στο επόμενο βιβλίο ίσως μπορέσουμε να κατανοήσουμε, πώς μπορεί η αγάπη, το συναίσθημα, η ανθρωπιά και  η αλληλεγγύη να  αλλάξει τον κόσμο μας..!