Γράφει η Εύα Μηλιά Κουττσούμπα για το βιβλίο "Η ζωή τους στη νύχτα" της Αλεξάνδρας Αγγελοπούλου

Μπουζούκια, νύχτα, τραγουδίστριες, μπράβοι.!

Λίγα από τα στοιχεία, για τα οποία ήθελα να διαβάσω το πρώτο βιβλίο της συγγραφέας.

 Η ιστορία αυτή αν και παρουσιάζεται ως μυθιστοριογραφία δεν είναι. Η ζωή τους την νύχτα είναι μια ιστορία στα πλαίσια σεναριογραφίας και αυτό είναι φανερό στη πλοκή και την εξέλιξη της ιστορίας.

 Η ζωή τους την νύχτα είναι ένα βιβλίο με χιούμορ, με έρωτες, ίντριγκες, σεξ, κινηματογραφική πλοκή και καταπιάνεται αρκετά και με κάποια κοινωνικά ζητήματα.

 Ξεκινώντας την ανάγνωση, διαπίστωσα ότι η συγγραφέας κα Αγγελοπούλου εμπεριέχει στο βιβλίο της ότι ακριβώς " τάζει" στο οπισθόφυλλο.

 Στις πρώτες σελίδες του βιβλίου, η συγγραφέας σε παρασέρνει στην ατμόσφαιρα που έχει δημιουργήσει από το εξώφυλλο και οπισθόφυλλο. Μπουζούκια, λουλουδούδες, κονσομασιόν, τραγουδίστριες  κλπ.

Δίνει ένα δυνατό στίγμα κινηματογραφικής πλοκής που νιώθει ο αναγνώστης σε ότι αφορά την ατμόσφαιρα ότι το ζει. Είναι δοσμένο με χιούμορ όχι μόνο στους διαλόγους και στις σκέψεις των ηρώων αλλά και στο κομμάτι της αφήγησης αφού σε αυτό το βιβλίο τον ρόλο του αφηγητή δεν τον έχει μόνο η γραφή και οι ήρωες αλλά  και η συγγραφέας.

Μας συστήνει του ήρωες της και "πατάει" πάνω στις ατάκες και στις σκέψεις τους απαντώντας στους προβληματισμούς & παίρνοντας θέση στους διαλόγους λέγοντας την γνώμη της με καυστικό λόγο.

Έρωτες, πάθη, μυστικά, σεξ δεν θα μπορούσαν να λείπουν αφού το βιβλίο μιλάει για την νύχτα και το δύσκολο κομμάτι της. Τα μπουζούκια και όλα τα γεγονότα που συμβαίνουν πίσω από κάθε αφίσα και πίστα.

 Και  πίσω από το φαίνεσθαι εστιάζει περισσότερο η ιστορία.

Πάνω σε αυτό το γεγονός  η συγγραφέας έχει στηρίξει όλη την ουσία του βιβλίου της.

Πλοκή - ροή - εξέλιξη. Φυσικά δεν λείπουν και τα κοινωνικά ζητήματα.

 Ελληνική επαρχία, Σέρρες. Ένα μπουζουξίδικο. Γυναίκες που πουλούν λουλούδια.. και όχι μόνο.!

Άνθρωποι που περπατούν ανάμεσα στη νύχτα και το φως.

Μία χρυσόσκονη που η λάμψη της  δεν είναι πάντα όμορφη.

Ένα βιβλίο για τη ωμή και κυνική πραγματικότητα ή μήπως όχι;;

 Όπως προανέφερα σε αυτή την περίπτωση του μυθιστορήματος δεν μιλάμε απλά για βιβλίο αλλά για σενάριο.

Η συγγραφέας εικάζω ότι θέλησε  μέσα από την ιστορία του  βιβλίου της, να περάσει το μήνυμα, ότι η  ροζ φούσκα σπάει και ότι δεν είναι όλα στο μυαλό μας όπως τα φανταζόμαστε.

Και ως ένα σημείο τα έχει καταφέρει, στα πλαίσια της ιστορίας, διότι θεωρώ ότι πλέον δεν ζούμε σε αυτό το συννεφάκι. Όμως θα συνεχίσω να πιστεύω ότι μιλάμε για σεναριογραφία διότι τα στοιχεία αυτής της τέχνης υπερτερούν από τη μυθιστοριογραφία.

 

Τα  κοινωνικά  ζητήματα είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον στοιχείο. Ένα από αυτά είναι η χειραγώγηση, και η εκδούλευση ανθρώπων.

 Η συγγραφέας έχει πλάσει μία κατάσταση που μας επιτρέπει να δούμε  από την κλειδαρότρυπα πώς μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος στο έγκλημα του ερωτικού πάθους.

Οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας ο Αντώνης και η Ελένη είναι ένα ζευγάρι παράνομο και περίεργο. Εκείνη  ανήλικη 16 ετών, εκείνος ενήλικος.

Όμορφος, πλούσιος και καλό παιδί...!

Η Ελένη είναι τρελή και παλαβή για αυτόν και εκείνος δείχνει το ίδιο. Η σχέση ξεκινάει και εξελίσσεται όχι όμως πλημμυρισμένη με χρυσόσκονη. Ο έρωτας τυφλώνει, και αυτό το κορίτσι δεν μπορεί να βρει τίποτα πέρα από τη χρυσόσκονη που λαμπυρίζει γύρω της, τα συναισθήματα της είναι δυνατότερα από τα μάτια της ψυχής που δεν την αφήνουν να δει το πραγματικό πρόσωπο του αγαπημένου της.

Η συγγραφέας εξελίσσει αυτή τη σχέση και την πάει παρακάτω όχι όμως με την παραμυθένια πλευρά της Σταχτοπούτας γιατί ο πρίγκιπας δεν είναι εκείνος με το άσπρο άλογο.

Θα καταλάβετε τι εννοώ διαβάζοντας το βιβλίο.

 

Όσον αφορά το θέμα της εκπόρνευσης  ανθρώπων αν και έχει αρκετά στοιχεία που αγγίζουν την πραγματικότητα και σε θυμώνουν από ένα σημείο και μετά που θα έπρεπε να εξελιχθεί αυτό το κομμάτι στην ιστορία περνάμε ξανά στο κομμάτι της σεναριογραφίας, με αποτέλεσμα και να χάνεται η ουσία του  θέματος από το βιβλίο αλλά και ο αναγνώστης να νιώθει ότι κάτι δεν πάει καλά.

Οι γυναίκες αυτές είναι ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι της ιστορίας, ο ρόλος τους στο βιβλίο χάνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και επανεμφανίζεται αργότερα με άλλα δεδομένα.

Ένας γυναικείος  χαρακτήρας μέσα  στο βιβλίο, θύμα εκπόρνευσης,  ενώ στην αρχή βλέπουμε τα πρώτα του βήματα στο σκοτάδι που αναγκάστηκε να ζήσει, χάνεται για κάποιο χρονικό διάστημα και όταν επανεμφανίζεται έχει αλλάξει ρόλο. Σε αυτό το κομμάτι ο αναγνώστης μπερδεύεται γιατί λείπουν σημαντικά στοιχεία από τη ζωή της σε ότι αναφορά την εξέλιξή της ζωής της στα χέρια των " αφεντικών" της.

 

Το trafficking η συγγραφέας το έτρεξε περισσότερο από όσο έπρεπε, όπως θα το βλέπαμε σε μία σειρά πού ο σεναριογράφος δεν θα το είχε επιλέξει ως κύριος θέμα αλλά ως  " αναγκαίο"  ώστε να μπορέσει να δώσει περισσότερη έμφαση στις υπόλοιπες σκηνές και ήρωες.

 

Το μυθιστόρημα αυτό ξεκινάει πολύ δυναμικά, έχει πολύ δυνατή ροή και εξέλιξη στις πρώτες 150 σελίδες ωστόσο μετά από εκεί, μένει στάσιμο κάνοντας κοιλιά. Όχι, ότι δεν έχει εξέλιξη όσον αφορά τους ήρωες και το μέλλον τους αλλά λείπει η σπιρτάδα των πρώτων σελίδων.  Λείπει εκείνο το συστατικό που κρατούσε τον αναγνώστη στην αρχή με κομμένη την ανάσα.

Η εξέλιξη πια είναι προδιαγεγραμμένη φτάνοντας στο σημείο του προβλέψιμου.

 

Η ζωή τους στη νύχτα είναι ένα βιβλίο, που  περνάει μηνύματα κοινωνικά και όχι μόνο!