Γράφει η Εύα Μηλιά Κουτσούμπα για το βιβλίο " Η λέσχη φόνων της Πέμπτης" του Richard Osman

 

Έχετε αισθανθεί ποτέ, να ποτίζει το είναι σας, με τη μυρωδιά ενός βιβλίου, που δεν έχετε αγγίξει;

Ναι, το ένιωσα. Το αισθάνθηκα με το βιβλίο: Η Λέσχη των φόνων της Πέμπτης. Ίσως, η αίσθηση αυτή να οφείλεται στο γεγονός ότι το βιβλίο αυτό, φαντάζει χειμώνας.! Ζεστό τσάι και δυνατή φωτιά να σε συντροφεύει στην εξιχνίαση ενός εγκλήματος

 

Με αυτό το βιβλίο ταξιδεύουμε στο Κούπερς Τσεις και γνωρίζουμε μια ετερόκλητη παρέα, που έχουν δημιουργήσει μια λέσχη. Όχι, μία κοινότυπη λέσχη, αλλά μια λέσχη... Φόνων!

 

Το Κούπερς Τσέις είναι μία περιοχή σαν και αυτές, που ξεπηδούν από τα κάδρα μιας παλιότερης εποχής. Σε συναρπάζει η ομορφιά της.  Όλα γύρω από αυτό το μέρος δείχνουν φυσιολογικά, όμως όπως συμβαίνει στις επαρχιακές πόλεις, οι κάτοικοι δημιουργούν ένα μυστήριο.

Κρύβουν μυστικά, και έχουν ιδιοτροπίες, που αναζητούν εξερεύνηση

Όλοι εκτός από τους Ντετέκτιβ της Πέμπτης.!

 

Τίποτα δεν μπορεί να ταράξει αυτή την όμορφη πόλη... Εκτός από έναν περίεργο φόνο.

 

Φόνος και η ετερόκλητη παρέα της λέσχης παίρνει τα ηνία.!

 

Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο κεφάλαιά.

Τη ζωή πριν και μετά το φονικό.

 

Στο πρώτο μέρος του βιβλίου, ο συγγραφέας εγκαθιστά τον αναγνώστη σε αυτή την πόλη. Τους συστήνει τους ήρωες εκ των έσω. Τους χαρακτήρες πίσω από το όνομα και την ιδιότητά τους, τις ιδιοτροπίες τους μα και τις κρυφές σχέσεις, σκέψεις.

Ο αναγνώστης γίνεται άλλος ένας κάτοικος αυτής της πόλης, γίνεται κομμάτι της ακολουθώντας τα βήματα τους και περιμένει να ακούσει την ιστορία, που έχουν να του διηγηθούν.

Γύρω από τα γεγονότα του φόνου ο αναγνώστης ανακαλύπτει τις πτυχές και τα ταλέντα του κάθε "ντετέκτιβ" της λέσχης.

 

Την Ελίζαμπεθ, που πάντα έχει έναν άσο στο μανίκι της.

Την Τζόις την πάντα χαμογελαστή και λεπτολόγο νοσοκόμα.

Τον Ιμπραήμ  άνθρωπο της λεπτομέρειας και συνταξιούχο ψυχίατρο, που δε χάνει ευκαιρία να δώσει της συμβουλές του.

Και τον Ρον παλιός συνδικαλιστης, που πάντα βρίσκει ευκαιρία να βρεθεί να υψώσει την φωνή για,να ξανά νιώσει τη νεανική του ζωντάνια.

Και φυσικά τα δύο " πιόνια" αυτής της παρέας.

Την αστυφύλακα Ντόνα και τον επιθεωρητή Κρις, που αγαπά να τρώει και ξεκινά δίαιτα πάντα από Δευτέρα.

 

Αυτοί οι πέντε είναι η αποκάλυψη και η ανατροπή του βιβλίου και όχι τόσο ο φόνος και τα παρελκόμενα του.

 

Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου γίνεται η εξιχνίαση των φόνων καθώς και το "ξεσκέπασμα" των μυστικών για τους ανθρώπους, που έχουν άμεση η έμμεση σχέση με τους φόνους.

 

Το μυθιστόρημα αυτό δεν έχει να πει μια ιστορία αστυνομικής πλοκής όπως τα περισσότερα του είδους.

Είναι πιο φλατ χωρίς όμως να χάνει την κατηγορία και να ξεφεύγει σε άλλες κλίμακες υποκατηγοριών

Έχει ανατροπές και αγωνία, κάποιες σκηνές κρύβουν και τον τρόμο, που δημιουργείται από το άγνωστο που δεν έχεις ανακαλύψει ακόμη.

Ο συγγραφέας εκτός από την εξαιρετική σκιαγράφηση των χαρακτήρων έχει το ταλέντο να σε αποσυντονιζει από τη λύση του μυστηρίου, με επιδέξιο χιούμορ και με διάφορες αναποδιες, που προκύπτουν για, να μην βρεις άμεσα την λύση.

 

Η λέσχη φόνων της Πέμπτης θυμίζει βιβλία της Αγκάθα Κρίστι αλλά με πιο ελαφριά και χιουμοριστική ατμόσφαιρα.

Είναι ένα ανάγνωσμα, που εκτός από χιούμορ θα προσφέρει στον αναγνώστη και την ατμόσφαιρα του μυστηρίου με συνοδοιπόρους περίεργους ανθρώπους.

Αν το επιλέξετε, προσέξτε την Ελίζαμπεθ, δεν ξέρετε πότε τι μπορεί να κρύβει.