Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο "Όπου και να' σαι θα σε βρω" της Άννης Παπαθεοδώρου

 

Σε ένα  ταξίδι στο μέλλον, όχι και τόσο μακρινό, μας ταξιδεύει  η Άννη Παπαθεοδώρου με το νέο της βιβλίο «Όπου και να’ σαι θα σε βρω», που κυκλοφορεί από την Άνεμος Εκδοτική.

Ένα έργο δυστοπικό σε ένα μέλλον, που μετά την Μεγάλη Αρρώστια, ο τρόπος ζωής των ανθρώπων έχει αλλάξει ριζικά.

Έχουν δημιουργηθεί Πόλεις- Κράτη, αξιοποιώντας στο έπακρο την επιστήμη και την τεχνολογία. Οι πολίτες ζουν σ’ ένα προστατευμένο περιβάλλον, μακριά από πολέμους και αρρώστιες.

Ηλικιακές Δομές ειδικά διαμορφωμένες  για τους πολίτες, συμμορφώνονται απόλυτα στις αρχές και τους νόμους της Νέας Κοινωνίας. Οι ανυπάκουοι εξορίζονται και οι άνω των εξήντα ετών που πια δεν χρησιμεύουν στην εργασιακή αλυσίδα.

Για την διαιώνιση του είδους, η γονιμοποίηση των γυναικών γίνεται  με τεχνητούς τρόπους, εφόσον η έννοια της οικογένειας δεν υφίσταται πια. Οι μητέρες μεγαλώνουν τα παιδιά τους μέχρι έξι ετών και μετά αποκόβονται από αυτά… Τα παιδιά πηγαίνουν σε ειδική για την ηλικία τους δομή και οι γυναίκες συνεχίζουν την παραγωγική τους πορεία.

Η πλοκή της ιστορίας ξεκινά από την στιγμή που για αδιευκρίνιστους λόγους σε μια Δομή Πρώτης Εκπαίδευσης τα παιδιά πέφτουν σε κατατονία, επιδημικό ύπνο.

Συστήνεται μια ερευνητική επιτροπή, προκειμένου να ανακαλυφθούν τα αίτια.

Αθηνά, Ήβη, Πάρης.

Μέλη της επιτροπής που αναζητούν τα πιο βαθιά αίτια, αυτά που οι περισσότεροι θέλουν να αποκρύψουν.

Ποια ζωή υπάρχει έξω από τις Δομές;

Ζουν ή πεθαίνουν οι μη παραγωγικοί άνθρωποι; Οι άνω των εξήντα ετών που οδηγούνται; Υπάρχει ζωή εκεί έξω;

Η Νέα Κοινωνία περνά τα πάντα από «κόσκινο». Ακόμη και τα όνειρα των πολιτών, όταν αυτά υπάρχουν.

Η Ήβη βλέπει κατά διαστήματα το ίδιο όνειρο ξανά και ξανά. Δυο μεγάλα μάτια που την ακολουθούν και μια φωνή που της λέει: « Όπου και να’ σαι θα σε βρω». Δεν το μοιράζεται με κανένα, όμως μέσα από αυτό ψάχνει απαντήσεις, αναζητά μια αλήθεια κρυμμένη. Παρότι είναι ένθερμη υποστηρίκτρια της Νέας Κοινωνίας , αφού μεγάλωσε με τις αρχές της, οδηγείται σταδιακά στην αποκάλυψη θαμμένων μυστικών και ανομολόγητων αληθειών που σκόπιμα έχουν διαστρεβλωθεί από τους υπεύθυνους. Συνειδητοποιεί πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, ούτε καν η ίδια της η ζωή.

Πως κατάφερε η Νέα Κοινωνία να δημιουργήσει αυτόν τον κόσμο;

Η Ήβη διαπιστώνει ότι ακόμα και η ανθρώπινη μνήμη έχει χειραγωγηθεί.

Οι πολίτες έχουν απώλεια μνήμης και κανείς δεν θυμάται τι είναι αγάπη, χάδι, φιλία.

Ποιος θέλει πραγματικά να ζήσει σε ένα τέτοιο κόσμο;

Ζωή υπολογισμένη στα πάντα βάσει προγράμματος, ακόμη και η τροφή.  Πολίτες άνευ μνήμης, κυκλοφορούν και ζουν ως καλορρυθμισμένα ρομποτάκια για το «γενικό καλό».

  Δεν επιτρέπονται τα συναισθήματα στη νέα τους ζωή.  Χωρίς αναμνήσεις υπάρχει μόνο το τώρα, το σήμερα.  Οι μεγαλύτερες αξίες της ζωής ποδοπατούνται από μια κοινωνία για λίγους. 

Οι «επαναστάτες» αυτής της ζωής πρέπει να εξαλειφθούν.

Οι νόμοι της Νέας Κοινωνίας απαγορεύουν την αγάπη, την φιλία. Σπάει ο δεσμός της οικογένειας, ακρωτηριάζεται η σχέση μητέρας- παιδιού.

Με το φόβο μιας νέας επιδημίας απαγορεύονται όλες οι ανθρώπινες σχέσεις. Νέα Κοινωνία- Ζωή χωρίς σχέδια, όνειρα στόχους. Όλα προσχεδιασμένα, προαποφασισμένα.

Και η κλεψύδρα ξαφνικά γυρίζει και ο χρόνος ξεκινά να μετρά αντίστροφα.

Ποιοι ξεκινούν την Επανάσταση τους, αποδεικνύοντας την ιερότητα των δεσμών, όπως τους γνωρίζουμε μέχρι σήμερα;

Θα καταφέρουν οι ήρωες να  αφυπνιστούν; Θα ξυπνήσουν από το ψέμα που ζουν;

Πρέπει να σωθεί το μέλλον. Να δημιουργηθεί μια καλύτερη ζωή μέσα από διαπροσωπικές σχέσεις και όχι να τριγυρνούν οι πολίτες σαν υπνωτισμένοι.

Σαν το κουτί της Πανδώρας , που τελευταία βγαίνει η Ελπίδα.

Εδώ ανάβει μια σπίθα που δημιουργεί τις βάσεις για την μεγάλη αλλαγή.

Ζωή χωρίς ψέματα, με φως και ελπίδα.

Οι κεντρικοί χαρακτήρες με την δράση τους, καθώς και τις παραστατικές περιγραφές των γεγονότων, ενισχύουν την έντονη πλοκή του βιβλίου, προσφέροντας ταυτόχρονα στον αναγνώστη την γνώση ότι υπάρχει πάντα το καλό, κρυμμένο κάπου, που έρχεται την κατάλληλη στιγμή να συγκρουστεί με το κακό. Ένας αγώνας άνισος, μα γεμάτος ελπίδα!  Η αγάπη θα συγκρουστεί με τον φόβο ενός σκοτεινού  ψεύτικου κόσμου.

Οι χαρακτήρες των ηρώων εξελίσσονται μέσα από τις καταστάσεις που ζουν. Νιώθουμε την αγωνία τους, αφουγκραζόμαστε τις σκέψεις και τα θέλω τους.

…«Όπου και να΄σαι θα σε βρω»…  Υπόσχεση αγάπης, ότι και αν γίνει όσο και αν χρειαστεί να παλέψω, εγώ θα σε βρω γιατί είσαι κομμάτι της καρδιάς μου, αίμα μου…

Οι ήρωες ονειρεύονται  ένα κόσμο γεμάτο αγάπη, ελευθερία, αλήθεια, αλληλοσεβασμό.

Η Άννη Παπαθεοδώρου,  με γραφή γρήγορη και ρεαλιστική, στρέφει το βλέμμα μας στο μέλλον και πως μπορεί να γίνει αυτό, σε ένα παρόν, δυσοίωνο, που δεσμεύει το μέλλον , αλλά  όχι και μη αναστρέψιμο.

Το μυθιστόρημα αυτό αγγίζει ευαίσθητες χορδές για τα προβλήματα του παρόντος και μας προβληματίζει «προφητεύοντας» ένα μέλλον που κανείς μας δεν θέλει να ζήσει.

 Από την μια η απαισιοδοξία για το μέλλον,  από την άλλη η φλόγα της αισιοδοξίας μέσα από την πένα της συγγραφέως δημιουργεί στον αναγνώστη ανάλογα συναισθήματα.

Ένα βιβλίο γεμάτο μηνύματα για ένα μέλλον που όλοι μας απευχόμαστε!