Κριτική - Άποψη από Χ. Κουρουπάκη για το βιβλίο "Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι" της Τζίνας Ψάρρη

Μια χαρτογραφημένη διαδρομή στην  ψυχή μιας γυναίκας , από τότε που θυμάται τον εαυτό της μέχρι τα πενήντα της χρόνια.

Όλα τα θέλω, που αντικαταστάθηκαν με πρέπει, όλα τα λάθη που ένιωθε σωστά, όλα όσα είχε στην ψυχή της και έκανε πέρα για να αισθάνεται πως ανήκει σε ένα σύνολο.

Όλα αυτά μια μέρα της «χτύπησαν» την πόρτα  της ψυχής της και ένιωσε τον πόνο και την εγκατάλειψη από τον πιο δικό της άνθρωπο….

Η Χριστίνα, η ηρωίδα του βιβλίου μας είναι μια γυναίκα που φτάνοντας στα πενήντα της , αποφασίζει να γυρίσει στο πιο αγαπημένο μέρος των νεανικών της χρόνων, το εξοχικό δίπλα στην θάλασσα, και από εκεί να αναπολήσει την ζωή της, μετρώντας τις πληγές της, τα λάθη και τα σωστά της ζωής της, να κάνει ξανά καινούρια όνειρα.  Θα μπορέσει να ξαναφτιάξει την ζωή της;

Η γραφή της κας Ψάρρη  απλή και κατανοητή,  με χαρακτήρες ανθρώπων της διπλανής πόρτας, με καταστάσεις που μου φάνηκαν οικείες .

Με ρεαλισμό μας περιγράφει την ψυχοσύνθεση της ηρωίδας της, που φτάνοντας σε μια ηλικία κοιτάζει πίσω της και μετράει απώλειες, ανθρώπινες αλλά και ψυχικές, όσα ήθελε να ζήσει και δεν τα κατάφερε.

Η ροή του βιβλίου με παρέσυρε , ένιωσα να μπαίνω στην θέση της Χριστίνας και να ζω την χαρά της, την ελπίδα της, την οργή την αγανάκτηση αλλά και τον φόβο και τον πόνο της.

Η ηρωίδα μας  γνωρίζοντας τον έρωτα στα μάτια του Βασίλη, κάνει στη άκρη την καλύτερη της φίλη, Ελπίδα, πιστεύοντας πως δίπλα του βρήκε το λιμάνι της. Τον παντρεύεται, αποκτούν και ένα παιδί μαζί, όμως τα πράγματα δεν πάνε όπως τα περιμένει. Με τα χρόνια διαπιστώνει πως  ζει σε μια επίπλαστη ευτυχία και ο γάμος της όσο και αν πολέμησε να τον σώσει ήταν χαμένος από την αρχή.

Ο Βασίλης, είναι ένας άνθρωπος εγωπαθής, άπιστος, καλοπερασάκιας, και θρασύδειλος. Θέλει να περνάει πάντα το δικό του, αρέσκεται να την προσβάλει μπροστά στους φίλους του, νομίζοντας πως με τον τρόπο που χειρίζεται τις καταστάσεις αλλά και την ίδια την Χριστίνα θα την έχει πάντα εκεί  να τον υπηρετεί.

Στο πρόσωπο του Αντώνη η Χριστίνα πιστεύει πως η ζωή της δίνει επιτέλους ότι της χρωστάει, ή όχι;

Με την αγάπη του προσπαθεί να στηριχθεί και πάλι στα πόδια της, να μεγαλώσει το παιδί της, έχοντας όμως να παλέψει και με τα σκοτάδια του νέου συντρόφου της που όσο περνάει ο καιρός μοιάζει στον χαρακτήρα με τον πρώην σύζυγο της.

Θα μπορέσει η Χριστίνα να βρει την ευτυχία;

Τι είναι αυτό που την φτάνει στα όρια της αντοχής της, με ένα πόνο τόσο δυνατό που δεν μπορούσε να ανασάνει;

Με φύλακες- αγγέλους τους φίλους της καταφέρνει να βγει από τα σκοτάδια του μυαλού της και να κάνει βήματα προς το φως;

Θα μπορέσει να ονειρευτεί ξανά;

Το μυθιστόρημα της κας Ψάρρη «Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι» είναι ένα πολύ δυνατό  και διδακτικό μυθιστόρημα που σας συστήνω να το διαβάσετε!!!