ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΑΡΡΑ

 

Καλησπέρα σας Κυρία Καρρά θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για αυτήν την συνέντευξη που μου  παραχωρείτε, έτσι ώστε να σας γνωρίσουμε καλύτερα.

Έχετε γράψει δύο παραμύθια και δύο λογοτεχνικά βιβλία που απευθύνονται σε ενηλίκους. Πείτε μας λόγια για τα έργα σας.

 

 

Σας ευχαριστώ από καρδιάς γι' αυτή την πρόσκληση. Ναι όντως έχω γράψει δύο παραμύθια και δύο μυθιστορήματα. Το πρώτο μου έργο είναι το ”Η φαλαινίτσα που ήθελε να γίνει γλάρος” κι εκδόθηκε το 20017 από τις εκδόσεις ΟΣΕΛΟΤΟΣ. Περνάει μηνύματα κατά του μπούλινγκ και σκοπός του είναι να βοηθήσει παιδιά, γονείς κι εκπαιδευτικούς πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Το δεύτερο βιβλίο φέρει τον τίτλο “Η κόρη του Ναζί” και είναι ιστορική μυθοπλασία κι εκδόθηκε το 2018 από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ .Το τρίτο βιβλίο ονομάζεται” Γιατί το λεμονάκι δεν ήθελε να γίνει ποτέ πεπονάκι”. Είναι μια παιδική ιστορία για ηλικίες 4+ που αναφέρεται στην αποδοχή και τον σεβασμό των άλλων. Το τέταρτο βιβλίο ονομάζεται ”Γλυκό κουταλιού λεμόνι-Το χρονικό ενός φόνου”. Ένα μυθιστόρημα εποχής με εσάνς αστυνομικού θρίλερ.

 

 

 

 Το προηγούμενο βιβλίο σας ήταν ένα ιστορικό μυθιστόρημα και έχετε γράψει και δύο παραμύθια. Ποιο από τα τέσσερα βιβλία σας είχε για σας το μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας;

 

 

Η  δυσκολία στην συγγραφή ενός βιβλίου είναι κάτι πολύ σχετικό κατά την γνώμη μου. Δεν μπορώ να προσδιορίσω ποιό ήταν πιο εύκολο ή πιο δύσκολο ,θα αναφέρω όμως ενδεικτικά τα ακόλουθα: Στα δύο παραμύθια υπήρχε πάντα ο κίνδυνος να “ξεφύγω” λεκτικά, έπρεπε δηλαδή να είμαι πιο προσεκτική ως προς την χρήση λεξιλογίου αφού απευθύνομαι σε παιδιά. Ένα άλλο θέμα ήταν επίσης και τα μηνύματα που ήθελα να περαστούν, θα με λυπούσε αφάνταστα αν δεν τα κατάφερνα. Στην συγγραφή των άλλων δύο έργων η αγωνία μου ήταν διαφορετική. Σίγουρα έπρεπε να γίνει σωστή ιστορική έρευνα και οι πηγές όφειλαν να είναι αξιόπιστες. Από εκεί και πέρα προσπάθησα να έχω “ωραία” Ελληνικά, δεν ήθελα να μου ξεφύγει κάτι που εμένα ως αναγνώστη θα με ενοχλούσε.

 

 

 

 Πρόσφατα εκδόθηκε από τις εκδόσεις Υδροπλάνο το νέο σας βιβλίο: Γλυκό του κουταλιού λεμόνι.

Πείτε μας λίγα λόγια για το νέο σας εκδοτικό σπίτι.

 

Αρχικά θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε κάθε εκδοτικό οίκο από τον οποίο έχω περάσει. Σε ό,τι αφορά τώρα τον τωρινό εκδοτικό μου οίκο το ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ ένα θα πω μόνο: Είναι οικογένεια!

 

 

 

 Γλυκό του κουταλιού λεμόνι ο νέος τίτλος του βιβλίου σας. Το λεμόνι στο βιβλίο σας έχει κάποιον συμβολικό η αλληγορικό ρόλο;

 

Παρόλο που κάποιοι μπορεί να νομίζουν ότι το λεμόνι έχει τοποθετηθεί συμβολικά στον τίτλο κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ο τίτλος δεν προέκυψε κλασικά από μια έμπνευση που είχα. Ονειρεύτηκα τον τίτλο και την πρώτη σκηνή και είπα να τολμήσω να χτίσω πάνω σ ’αυτό μια ιστορία.

 

 

 

 Έχετε εμπνευστεί από τον μύθο της λεμονιάς για να χτίσετε το κεντρικό σας ήρωα - δολοφόνο;

 

 

Δεν εμπνεύστηκα από τον μύθο. Ο κεντρικός ήρωας ,ο Θωμάς Μαύρος, τοποθετούσε στην ουσία μόνος του κάθε λιθαράκι που θα έχτιζε την τελική του εικόνα .Γράφω πάντα πολύ αυθόρμητα δίχως κάποιο συγκεκριμένο συγγραφικό πλάνο στο μυαλό μου γιατί θεωρώ ότι κάτι τέτοιο θα έκλεβε κάτι από την απόλαυση της συγγραφής.

 

 

 

 Στο βιβλίο σας δεν έχετε τα στοιχεία που το χαρακτηρίζουν αμιγώς αστυνομικό. Όμως ακολουθεί μία συγκεκριμένη ροή εγκλημάτων. Με αυτό τον τρόπο θελήσατε να εμβαθύνετε περισσότερο στην ψυχογραφική του ήρωα σας ή σας οδήγησε ο ίδιος σε αυτό το μοτίβο;

 

Όταν γράφω ένα βιβλίο είμαι λίγο σαν ταξιδιώτης δίχως χάρτη και πυξίδα. Γράφοντας το βιβλίο δεν είχα θέσει ως στόχο να δημιουργήσω ένα αστυνομικό με την κλασική μορφή έργο. Πραγματικά ο ίδιος ο ήρωας με οδήγησε στην τελική μορφή που κρατάτε στα χέρια σας. Η ιστορία μας φέρνει από την αρχή προ τετελεσμένων γεγονότων, ο αναγνώστης έχει καταλάβει τι περίπου έχει συμβεί. Οπότε δεν εστίασα στο ποιός ,πού και πότε αλλά στο γιατί, στο κίνητρο του δράστη. Προσπάθησα να διαβάσω το αρρωστημένο του μυαλό, να υπερτονίσω στοιχεία της ψυχοσύνθεσης του ,να βάλω τον αναγνώστη σε σκέψεις κι εύχομαι ως ένα σημείο να το κατάφερα.

 

 

 Υπάρχει κάποιος ήρωας μέσα στο μυθιστόρημα σας, πού τον έχετε εμπλουτίσει με στοιχεία του δικού σας χαρακτήρα;

 

 

 

Ωραία ερώτηση! Εντοπίζω στοιχεία της Χριστίνας σε κάθε ήρωά μου όσο και διαφορετικός κι αν είναι από μένα. Άλλα ισχυρότερα σε ένταση, άλλα λιγότερο αντιληπτά κι άλλα που μετά βίας τα διακρίνω. Δεν ξέρω κατά πόσο καλό ή κακό είναι αυτό κι αν θα εξακολουθεί να ισχύει και μελλοντικά με άλλους ήρωες.

 

 

 

 Ο τίτλος του βιβλίου σας προϋπήρχε από την αρχή στο μυαλό σας ή αποφασίστηκε από εσάς κατά τη διάρκεια της συγγραφής;

 

 

Όπως ανέφερα και πιο πάνω ο τίτλος “Γλυκό κουταλιού λεμόνι” προέκυψε ύστερα από ένα όνειρο. Προχωρώντας την συγγραφή του έργου πρόσθεσα και “Το χρονικό ενός φόνου”.

 

 

 

 Ποιος χαρακτήρας του βιβλίου σας, σας δυσκόλεψε περισσότερο;

 

Κανένας! Δεν έχει υπάρξει φορά που κάποιος ήρωας με “παίδεψε”. Συνεργαζόμαστε πάντοτε αρμονικά θα έλεγα. Υπάρχουν στιγμές που νομίζω πως ένα βιβλίο ολόκληρο δεν μου φτάνει για να ξεδιπλώσω κι άλλο την προσωπικότητά τους!

 

 

 

 

 

 Ποιες αξίες θέλετε αναδείξετε μέσα από το μυθιστόρημα σας;

 

Σκοπός ενός μυθιστορήματος είναι αρχικά για μένα να καθηλώσει με τον τρόπο του τον εκάστοτε αναγνώστη ακόμη και τον πιο δύσκολο. Τώρα αν καταφέρει και αναδείξει κάποιες αξίες θα πω εύγε. Τα περισσότερα μηνύματα που λαμβάνω από τους αναγνώστες κάνουν λόγο για αξίες όπως σεβασμός προς τον άνθρωπο και άρα αυτό με κάνει να υποθέσω πως κάτι τέτοιο έχει εισπράξει ο κόσμος.

 

 

 

 

 

 

Αν έπρεπε να πείσετε κάποιον αναγνώστη να διαβάσει το βιβλίο σας τι θα του λέγατε;

 

Δεν προσπαθώ ποτέ να πείσω κάποιον να με διαβάσει. Τα βιβλιοπωλεία είναι γεμάτα με αξιόλογους συγγραφείς, αν κάποιος θεωρεί ότι αξίζω να διαβαστώ από εκείνον θα χαρώ πολύ.

 

 

 

 

 

 Ποιες ιστορίες μπορούν να γίνουν έμπνευση για σας;

 

Συνήθως δεν θέλω να εμπνέομαι από άλλες ιστορίες γιατί θεωρώ ότι με τον τρόπο αυτό μπλοκάρω την ίδια μου την έμπνευση. Συνηθίζω να λέω ότι εμπνέομαι από το όλα και το τίποτα.

 

 

 

 Γράφετε για να ελευθερωθείτε από τις λέξεις που σας " πνίγουν" ή για να ξορκίσετε τους δαίμονες σας;

 

Δεν θα έλεγα ότι με πνίγουν οι λέξεις ψάχνοντας δίοδο μέσα από την πένα. Όσο για τους δαίμονες χρειάζεται κάτι περισσότερο από την συγγραφή για να ξορκιστούν. Γράφω γιατί με τον τρόπο αυτό εξομολογείται η ψυχή μου με μεσάζοντα την πένα.

 

 

 

 Όταν δεν ασχολείστε με τη συγγραφή κάποιου βιβλίου τι κάνετε στον ελεύθερο σας χρόνο;

 

Συνηθίζω να διαβάζω, να ακούω μουσική...τίποτα το πολύ ιδιαίτερο.

 

 

 

 Αυτή τη στιγμή διαβάζετε κάποιο βιβλίο;

 

Ναι ,της Λένας Μαντά “Η εκδίκηση των αγγέλων”.

 

 

 

 Ποια είναι τα πιο έντονα συναισθήματα σας όταν γράφετε;

 

Είναι ένα κοκτέιλ συναισθημάτων. Νομίζω όμως ότι υπερτερεί αυτό της ευτυχίας.

 

 

 Πόσο σας επηρεάζουν οι κριτικές για τα βιβλία σας, θετικές ή αρνητικές;

 

Προσπαθώ να διαχειρίζομαι και τα θετικά και τα αρνητικά όσο πιο ορθά γίνεται. Τι σημαίνει αυτό; Με τα θετικά δεν πετάμε πολύ ψηλά γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να κάψουμε τα φτερά μας όπως ο Ίκαρος και στα αρνητικά δεν ντυνόμαστε στα μαύρα και κλαίμε την μοίρα μας, αλλά τα φιλτράρουμε ,κρατώντας τα στοιχεία αυτά που θα μας κάνουν καλύτερους συγγραφικά.

 

 

 

 

 

 Τα social media, πιστεύεται ότι έχουν βλάψει ή ωφελήσει τον χώρο του βιβλίου;

 

Αναλόγως Αν το βλέπεις από την μεριά του δημιουργού το διαδίκτυο αποτελεί για εκείνον ένα βατήρα να γνωστοποιήσει το έργο του. Αν το βλέπεις από την πλευρά του αναγνώστη καμιά φορά κουράζεται από την υπερβολική πληροφορία και χάνεται η όλη μαγεία του ανακαλύπτω μόνος μου το βιβλίο.

 

 

 

 

 

 Παρατηρείται στη χώρα μας ότι οι περισσότεροι άνθρωποι γράφουν παρά διαβάζουν. Θεωρείται ότι είναι εύκολο στην Ελλάδα να γίνει κάποιος καταξιωμένος συγγραφέας;

 

 

Όχι δεν είναι εύκολο. Όμως τι σημαίνει καταξιωμένος ; Πουλάω πόσες χιλιάδες αντίτυπα ,την προσωπική μου ζωή καμιά φορά και ό,τι άλλο έχει να κάνει με την προώθηση ενός βιβλίου ή αγγίζω ψυχές έστω και με λίγα αντίτυπα; Είμαι λίγο του “ουκ εν το πολλώ το ευ” .Γενικότερα δεν μου αρέσουν πολύ οι ταμπέλες καταξιωμένος, πετυχημένος κλπ.

 

 

 

 

 

 Ελλάδα και λογοτεχνία! Πιστεύετε ότι η χώρα μας ακόμη και στη τέχνη, " τρώει τα παιδιά της";

 

Μπορεί και να συμβαίνει, δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη ακόμη πάνω στο θέμα.

 

 

 

 

 Πόσο εύκολο ήταν για σας να βρείτε ένα εκδοτικό σπίτι τόσο για τα βιβλία σας αλλά και για τα παραμύθια σας;

 

 

Δεν ήταν πολύ εύκολο. Σκεφτείτε έναν άνθρωπο από ένα χωριό της Αιτωλοακαρνανίας να χτυπά τις πόρτες των οίκων! Δυσκολεύτηκα λίγο αλλά ίσως ήταν και καλύτερα έτσι. Η ευκολία καμιά φορά αποκοιμίζει το μυαλό.

 

 

 

 Κυρία Καρρά ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας βήματα; Ετοιμάζετε κάτι αυτό το διάστημα;

 

 

Ναι έχω ήδη δύο παιδικά έργα έτοιμα και γράφω παράλληλα ένα νέο μυθιστόρημα.

 

 

 

 

 Ποια είναι τα δικά σας όνειρα για το μέλλον, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο;

 

 

Δεν συνηθίζω να κάνω πολλά σχέδια για να μην απογοητεύομαι αν δεν υλοποιηθούν. Ελπίζω απλώς να είμαι υγιής, να αγαπήσουν αρκετοί τα βιβλία μου και να είναι ευτυχισμένοι οι δικοί μου κι ο κόσμος όλος.

 

 

 

 

 Μέσα από τη συνέντευξη αυτή θα θέλαμε να μας δώσετε το δικό σας μήνυμα για την εποχή που ζούμε. Μία ευχή ή μια συμβουλή.

 

Θα έλεγα πως η ευτυχία κρύβεται στα μικρά μην πασχίζετε διαρκώς για τα μεγάλα!

 

 

 

 Κα Καρρά, ευχαριστώ θερμά για αυτή την όμορφη κουβεντούλα. Από καρδιάς δημιουργικές και όμορφες εμπνεύσεις.

 

 

Ευχαριστώ θερμά για την κουβέντα μας!